HUMAN
Mijn nederige excuses voor dit imens laat geactiveerde column.
Tijdens mijn Engels les vandaag keken we een wel heel bijzondere video op Youtube. Het was een documentaire genaamd 'HUMAN'. Mijn leraar liet maar een kort stukje van de documentaire zien, maar het was erg heftig om te zien. In deze documentaire werden mensen gefilmd, mensen van over de hele wereld die hun verhaal mochten doen. Ze vertelde over liefde, pijn, oorlog, de economie, sterfte en dingen als godsdienst en levensbeschouwing. Elk stukje film had een emotionele boodschap. Soms iets treurigs en sommige verhalen waren heel mooi of leuk. En je merkt door de verhalen dat elk land zijn eigen regels, eigen wetten, leefregels en een eigen cultuur heeft. Natuurlijk wisten we dat al, maar deze documentaire maakt het iets heel eigen en haalt het dichterbij. Je leeft al gauw mee met de persoon die op het beeldscherm verschijnt. Je voelt medelijden met het meisje dat was verkracht door haar stiefvader en je kan je vervolgens niet voorstellen dat de jonge gevangene vast zit omdat ze een abortus liet plegen. Je voelt schaamte wanneer je ziet dat de Indische vrouw boos is op de overheid omdat haar kinderen verhongerden en je voelt walging bij het aanhoren hoe een Amerikaanse man onmogelijke, en vooral erg seksistische, eisen stelt aan zijn relatie. Elk verhaal haalde een andere emotie naar boven, of versterkte de emotie die je al voelde.
De video raakte mij erg diep en ik werd geïnteresseerd om al die verhalen te horen van over de hele wereld. Ik hoorde dingen die ik niet zou verwachten, maar ook dingen waar ik wel kennis over had. Maar elke treurig verhaal over armoede, oorlog en leed deed mij op een andere manier nadenken dan ik meestal toe; minder oppervlakkig misschien. Wij zetten als Westers volk vaak onze oogkleppen op en proberen zulke verhalen te ontwijken, omdat we het zelf zo goed hebben en niet somber willen raken door deze berichten. Ik doe het ook, iedereen wel. Maar het zijn documentaires als deze die je even terugtrekken naar de realiteit en je laten zien hoe het ook kan. En ik kan nu wel een verhaal opstellen over de verschillen tussen ons en iemand in een arm land, maar die details kennen we allemaal. Ik wil jullie eigenlijk uitdagen om een stukje van de video te kijken. Om jezelf even terug te zetten en na te denken over de verhalen van deze mensen; jezelf in hun schoenen te plaatsen. Luister een keer echt. Luister naar de verhalen van deze mensen en denk na over hun woorden. De verschillen in de wereld mogen misschien wel ver van ons verwijderd zijn, en misschien ook helemaal niet, maar haal ze eens dichtbij. Oogkleppen op hebben is goed, het helpt ons overleven en genieten van ons eigen leven, maar soms moet je ze afzetten om je geest te verbreden. Verbreed samen met mij je geest en leer wat het is om mens te zijn, om Human te zijn.
HUMAN VOL 1: https://www.youtube.com/watch?v=FLqft-ICVQo
Reacties (2)
Wat een prachtig geschreven column is dit. Ik ga de documentaire zeker kijken.
7 jaar geleden