Nieuwjaarswens

Met Sinterklaas die weer veilig in Spanje zit, de kerstbomen die hun naalden definitief aan het verliezen zijn of inmiddels een plekje aan de straat hebben gevonden en het laatste restje vuurwerk wat de lucht in wordt geschoten, is het tijd om terug te kijken naar het afgelopen jaar. En wat was het een jaar zeg! Ik heb mijn diploma gehaald, ben gaan studeren in een vreemde stad, heb een gedicht mogen uitgeven en heb de eer gekregen om columniste te mogen worden. En dan heb ik het nog niet over het nieuws gehad. Aanslagen, killerclowns en Donald Trump die, tegen alle verwachtingen in, president is geworden. Het was een jaar van hoge pieken en diepe dalen, van een lach en een traan.
Als ik zo terug kijk naar alles wat gebeurd is, kan ik wel stellen dat ik gelukkig ben dat ik in Nederland woon. Natuurlijk heeft ook hier lang niet iedereen het makkelijk en kan hier ook nog een hoop verbeterd worden, maar als ik zie hoe anderen het hebben, vind ik dat ik niks te klagen heb. (Uiteraard kan ik hier alleen voor mezelf spreken, want jullie situatie ken ik niet en ik wil die ook zeker niet bagatelliseren.)
Want stel je eens voor dat het oorlog in jouw land is, dat je niet zonder angst de straat op kan en uiteindelijk moet vluchten van alles wat je kent. Afgezien een handvol spullen moet je al je bezittingen waar je zo hard voor gewerkt hebt achterlaten en moet je je in het onbekende storten. Wanneer je dan na een zware reis het voor elkaar hebt gekregen een land waar je veilig kan zijn te bereiken, staan ze je met protestborden op te wachten. Ik zal eerlijk zijn: elke keer als ik hoorde dat er weer geprotesteerd was tegen een vluchtelingenkamp, voelde ik plaatsvervangende schaamte. Er zijn zelfs varkenskoppen bij een van de plekken gehangen als teken van protest. Ik kan best snappen dat niet iedereen even gelukkig wordt van een kamp naast de deur, maar dit gaat me wel heel ver. Het is niet alsof de vluchtelingen hier graag willen zijn. Ze zagen alleen geen andere optie meer en willen alleen maar een plek voor hen en hun (toekomstige) kinderen waar ze veilig en vrij kunnen zijn. Is dat niet wat we allemaal willen?
Dit is de tijd van nieuwjaarswensen en hoop voor een mooie toekomst. Daarom zal ik ook mijn wens delen. Mijn wens voor 2017 is dat we allemaal een plek vinden waar we welkom zijn en waar we vrij kunnen zijn. Want ondanks al onze verschillen in afkomst, geloof, geaardheid of wat dan ook, zijn we in de kern allemaal mensen die op dezelfde planeet leven.

Gelukkig nieuwjaar allemaal!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen