Student zijn
Het is nog maar heel even zomervakantie en daarna mag ik aan, helaas, mijn laatste jaar als student beginnen. Een jaar dat anders gaat zijn dan alle andere. Geen vakken meer, slechts een stage en een masterscriptie. Ik heb er aan de ene kant heel veel zin in. Afstuderen: nooit meer tentamens maken en de echte wereld in. Eindelijk weg uit mijn verrotte studentenhuis en een baan vinden. Leuke dingen, maar ook een afscheid van het fantastische leven wat ik nu heb.
Want ik ga het student zijn zeker missen. Waarschijnlijk de ultieme vrijheid het meest. Het enige wat ik ‘moet’ is mijzelf in leven houden. Ik heb geen verantwoordelijkheden naar wie dan ook. Alles wat ik doe, doe ik puur voor mijzelf. En dat gaat veranderen. Ik zal naar een baas moeten luisteren en moeten wennen aan kantoortijden. Ik zal nooit meer zomaar op een woensdagmiddag besluiten dat ik geen zin meer heb en dat ik de rest van de week bij een vriend op de bank ga hangen om de boeken even te vergeten.
Ik ga mijn dispuut en de feestjes en activiteiten op mijn studentenvereniging missen. Oudleden zijn gelukkig meer dan welkom, maar ze zijn er toch minder vaak dan de leden en het is nog maar de vraag of ik in Groningen kan blijven wonen. Hoewel de stad fantastisch is, banen zijn helaas dungezaaid. Ik ga het missen om op dinsdag- of donderdagavond met mijn dispuut of jaarclub de sociëteit onveilig te maken. Die avonden eindigden om een of andere reden altijd in goede gesprekken en ik heb er mensen ontmoet die ik niet meer kan missen. Het was al met al een fantastische tijd en ik ga alles zeker missen (behalve mijn huis). Eigenlijk wil ik nog helemaal niet afstuderen en in mijn veilige feestwereldtje blijven. Ik wil gewoon nog even jong zijn en genieten van mijn leven. Gelukkig is het nog geen september en is het semester nog niet begonnen. Ik heb nog twee weken om uitgebreid te feesten en dat ik ga ik ook zeker doen. Daarna mag ik nog een jaar de student zonder verantwoordelijkheden spelen. Nog een jaar voor ik echt moet opgroeien. Nog een jaar voordat het echte leven echt begint. God dank.
Reacties (2)
Ik herken het gevoel. En weet je: zodra het echt zover is, volgend jaar september, wanneer je niet meer terug gaat naar school, dan pikt het even. Je ziet jongere (of even oude) vrienden op sociale media van het ene naar het andere feestje hossen terwijl jij thuis zit. Dat steekt wel, maar zodra je werkt, valt dat allemaal weg. Want je hebt er ten eerste geen tijd om over na te denken en als je een job doet dat je leuk vindt, krijg je daar ook nog eens voldoening van. Dus dan mis je het alles behalve.
8 jaar geledenMaar geniet nu nog maar een jaar van het onbezonnen studentenleven. Dat maak je maar eens in je leven mee. Werken kan altijd nog. ^^
Je kan nog altijd jong zijn en van het leven genieten, ondanks je werkt. ^^ Ik heb dezelfde angsten maar als je erover nadenkt... Je gaat alleen nog maar meer zelfstandig kunnen zijn en kunnen kiezen wat je met je hardverdiende centjes kan gaan doen. Veel succes in je laatste jaar! En vergeet niet: je moet helemaal niets, opgroeien doe je sowieso, maar je moet er niet al te zwaar aan tillen want je zal echt nog wel heel jong kunnen zijn. ^^
8 jaar geleden