Nieuwe mijpaal

Bij ouder worden, hoort opgroeien. Bij opgroeien, hoort nieuwe dingen ontdekken. En bij nieuwe dingen ontdekken, horen nieuwe mijlpalen. Iedereen heeft wel een boel mijlpalen in zijn of haar leven en bij de ene is dat al wat indrukwekkender dan bij de andere of wat gemiddelder dan bij de andere. Ik zit volgens mij in de categorie van doorgaanse mijlpalen en gebeurtenissen. Soms maak ik inderdaad eens wat spectaculair mee, maar voor de rest maak ik dezelfde dingen mee die bijna iedereen mee zal maken of meegemaakt heeft. Een grote gebeurtenis / mijlpaal waar ik nu volop mee bezig ben, is voor het eerst gaan samenwonen en gossie, wat is dat spannend (en vermoeiend)!

Elke mijlpaal is op zich spannend: je eerste schooldag, je eerste vriendje, je eerste liefje, je eerste kus, je eerste keer… Maar als ik er zo nu op terug kijk op die eerste keren, dan is er niets spannends of spectaculair meer aan. Maar als ik naar het verhuizen en samenwonen kijk, is alles daar spannend aan. Ik moet zeggen: je krijgt er een kick van. Maar eerlijk gezegd: de kick krijg je ook terug, recht in het gezicht. Het is zo spannend: je ziet samen hetzelfde huisje/appartementje zitten. Nu nog de stap naar het makelaarskantoor, op bezoek gaan en yes, you got it! Er gaat superveel blijdschap, leuke zenuwen en spanning door je heen! De grote stap is gezet, of eigenlijk toch niet. Daarmee is de kous alles behalve af. Nu komt alle rompslomp, eikebah. Nu moet je samen meubels gaan kiezen. In eerste instantie denk je: “dat lukt wel want we hebben dezelfde smaak”. Denk daar maar 5x over na, dat is dus niet. Maar als je die moeilijke taak toch volbracht hebt en die meubels zijn besteld, dan komt het volgende: verzekeren. Wat is het toch plezant om overal offerte aan te vragen en te vergelijken. Nog plezanter zijn de uren die je kwijt speelt aan ieder kantoor af te gaan, want ze laten natuurlijk niet alles zien op hun website. Maar oké, hier komen jullie wel uit. Maar begin ondertussen al maar te denken over een gezamenlijke rekening openen, of misschien ook niet? En over wanneer je ooit in het gemeentehuis geraakt om je aan te melden voor het bevolkingsregister, en de vuilzakken, en de wijkagent,… Zoek ook al maar uit waar je de zaken als water, gas en elektriciteit gaat vragen… Vergeet vooral ook niet dat je nog daadwerkelijk moet gaan verhuizen ook, haha.

Amai, als je denkt dat gaan samenwonen makkelijk is, dan doe je dat duidelijk nog niet. En nu spreek ik nog niet over het daadwerkelijk samenwonen, want je moet nog kunnen samen leven, de rekeningen betalen,… MAAAAR: eenmaal je van al die drama af bent, dan valt alles in zijn plooi. Ik ben er zeker van. En dan kan je jezelf bezig houden met gelukkig zijn ( of de scherven lijmen, oeps ?)

Ik kijk er al naar uit wanneer al die rompslomp voorbij is. Maar het voornaamste is dat ik alles nog voor 100% zie zitten! Denk jij al aan samenwonen? Of woon je misschien al samen? Uit hier zeker jouw frustraties!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen