De vluchteling als medemens

Meestal volg ik het nieuws niet, om verschillende redenen. Een van die redenen is bijvoorbeeld dat vrijwel het merendeel van de nieuwsitems slecht nieuws zijn. Misschien is het wel slim om bij te blijven met de recente ontwikkelingen van de wereld, maar de belangrijkste items rollen er toch wel door, zoals de vluchtelingencrisis.
Al vanaf het begin heeft het mij gestoord en zelfs nu nog kan ik er kwaad over worden over de dingen die ik hoor. Wat geeft Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, etc. het recht om andere mensen te weigeren? Wat ontzegd die vluchtelingen nu net dat beetje dat ze niet als iedere andere Europeaan gezien mogen worden?
Deze mensen hebben alles verloren in het oorlogsgebied: hun huis, hun baan en de kans is groot dat ze een heel aantal familieleden (dood of levend) achter hebben moeten laten, net als een groot deel van hun spullen. Zoiets doe je niet uit plezier, zoiets doe je omdat je niet anders kunt. En wanneer die mensen dan na een levensbedreigende reis uiteindelijk via een vaak illegale weg naar Europa zijn gekomen, worden ze hier opgesloten in kampen, iedere twee dagen ergens anders naar toe gebracht en behandeld als (slim) vee. Alsof de ervaring die ze tot dan toe hebben meegemaakt nog niet erg genoeg waren.
Het doet me dan ook ontzettend pijn om te zien dat er Nederlandse burgers tegen de komst van asielzoekerscentra zijn. Hoe harteloos kun je zijn tegenover je medemens? Het is misschien niet je buurman die je iedere dag op straat tegen komt. En ja, mensen uit het Midden-Oosten hebben een andere cultuur als hier, maar vaak zijn deze mensen hoog opgeleid. Ik zou bijna durven zeggen, hoger dan de mensen die protesteren dezen de komst van zo’n azc. Vluchtelingen willen alleen maar een dak boven hun hoofd en werk in een veilige omgeving. Ze vragen geen bergen goud, ze vragen geen slaven of iets anders. Dus nogmaals: wat geeft die Nederlandse burger het recht om vluchtelingen (in speciale azc’s notabene) te weigeren?
En natuurlijk snap ik dat er zorgen aan verbonden zijn. Wat nu als er terroristen mee komen? Wat nu als ze niet terug willen gaan als de oorlog voorbij is? En geloof me, heel veel vluchtelingen zijn hier niet voor hun plezier gekomen, maar ze willen wel het beste ervan maken en zodra het veilig is in hun land willen ze het liefst toch weer terug. En wat nu als wij het doelwit worden van terroristische aanslagen? Ja! Dit zijn allemaal relevante vragen, maar deze zorgen zijn net zo relevant als de vraag: wat als Donald Trump de volgende president van de Verenigde Staten wordt?
Wat mij betreft moeten wij meer open staan voor vluchtelingen, want uiteindelijk zijn wij er meer mee gewonnen dan verloren, als Nederland zich eindelijk eens over die grote bureaucratische drempel heen zet, die bijna net zo onoverwinnelijk is als de Berlijnse muur op haar hoogtepunt. Die vluchtelingen hebben ons veel te leren en wij moeten daar open voor staan.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen