Vanzelfsprekendheid

Ik ben een bevoorrecht persoon. Ik mag studeren, ook al ben ik een vrouw. Ik kan ´s avonds over straat, zonder me onveilig te voelen. Ik mag mijn mening uiten zonder bang te zijn dat ik daarvoor kan worden gestraft door mijn overheid. Mijn jeugd was zorgeloos en fijn, zonder angst voor oorlog, waar ik slechts over leerde in de geschiedenisboeken. Oorlog en onveiligheid lijkt zo ver weg, iets wat zich in een hele andere wereld afspeelde dan in de mijne.

Enkele weken geleden speelde er op een zondagavond een ware lichtshow af in de lucht, in Noord-Brabant. Het regende niet, er waren slechts tientalen lichtflitsen per minuut te zien en ook was er een constant rommelend geluid te horen. Ik zat buiten met een kop thee te genieten van dit wonderlijke natuurevenement en opeens schoot me een vraag binnen: ‘Is dit hoe de lucht er ’s avonds altijd uit zou zien als er oorlog was? Vol met bombardementen, en rommelende vliegtuig geluiden? Is dit hoe de avonden in de tweede wereldoorlog er uit zagen?’. Ik vond de lucht die avond prachtig, maar ik hoorde later van mijn oma dat ze het verschrikkelijk vond. Het herinnerde haar aan angstige avonden in Amsterdam, bang voor bombardementen, bang voor de vernietiging van de stad waarin ze was opgegroeid, de enige stad die ze kende.

Het greep me aan, en ik bleef er de hele week over nadenken. Is dit hoe Syriërs zich voelen in hun land? Hoe meerdere vluchtelingen zich voelen over de onveiligheid in hun land? Ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik word beperkt in mijn doen en laten. Dat mijn universiteit niet langer een veilige plaats is, met vrijheid van meningsuiting, een onafhankelijke institutie. Dat ik niet ’s avonds nog even naar de Albert Heijn kan, of naar een bar om wat te drinken met mijn vrienden. Dat mijn leven niet zo vanzelfsprekend zou zijn als het nu is. De rest van de week probeerde ik me herinneren dat mijn leven niet zo vanzelfsprekend is, en dat ik daar dankbaar voor mag zijn. Ik hoop dat deze column jullie misschien hetzelfde voor jullie doet, al is het maar voor één minuut.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen