Le tout nouveau testament

Onlangs heb ik de film 'Le tout nouveau testament' gezien. Een nieuwe Belgische film, Frans gesproken. Het verhaal gaat over God, wonende te Brussel in een appartement die enkel te verlaten was via een wasmachine. Laat ons zeggen dat wij Belgen soms over een speciale verbeelding beschikken. In het appartement had God een eigen kantoor, de muren waren bedekt met ladekasten gevuld met documenten over iedere mens die er op dat moment op de aarde rondliep. In het kantoor stond er ook een bureau met een computer die God gebruikte om de mensen het leven zuur te maken, zijn favoriete hobby. Zo verzon hij wetten als: 'de andere lijn in de supermarkt is altijd korter'.
In het verhaal heeft hij ook een dochter die God's hobby om de mensheid te koeioneren op een bepaalde dag zo beu is dat ze zijn kantoor binnensluipt en alle mensen ter wereld een bericht stuurt met de datum waarop ze zouden sterven, dat zou haar vader wel een lesje leren.

Het was interessant om te zien hoe de mensheid reageerde op deze boodschap. In het begin geloofde er natuurlijk niemand in, het moest een ziekelijke grap zijn, hoe kon me nu in godsnaam weten wanneer iemand zou sterven? Tot ze beseften dat de data weldegelijk klopten. Mensen besloten hun leven om te gooien zodat ze de tijd die hen nog restte konden besteden aan zaken die ze graag deden of aan dingen die ze altijd al eens wilden doen. Een jongetje vroeg aan zijn ouders of hij een meisje mocht zijn en liep vanaf dat moment rond in een rood kleedje. Een man volgde een vogel helemaal tot aan de noordpool. Een vrouw startte een relatie met een gorilla. Een jongen besloot de waarheid van zijn sterfdatum uit te testen door levensgevaarlijke stunts uit te voeren.
Mensen verzamelden zich op het strand aangezien de zee hen een mooie plaats leek om te sterven. Men begon minder waarde te hechten aan zijn job en het verdienen van geld en meer waarde aan het vervullen van zijn dromen.

Het deed me nadenken: hoeveel tijd zou er mij nog resten? Wat zou ik nog willen bereiken in dit leven?
Ik zou de wereld willen zien, een boek publiceren, getuige zijn van het huwelijk van mijn broer, tante worden, de liefde van mijn leven tegenkomen, mijn diploma in ontvangst nemen, vanop een klif de omgeving in me opnemen, genieten van wat de aarde allemaal te bieden heeft, meegaan met Artsen zonder Grenzen of het Rode Kruis, nog zoveel.
Een ding dat ik uit deze film heb geleerd is dat ik nog niet klaar ben om te sterven. Ik kan enkel hopen dat, als mijn tijd er is, dat ik er dan wel klaar voor ben. Als dat al mogelijk is.
Niemand weet waarom we leven, het enige dat we kunnen doen is het leven dat ons is geschonken zo goed mogelijk te leven. Zo gelukkig mogelijk te leven. Zonder al te bang te zijn voor de dood die ons te wachten staat.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen