Oneindige liefde bestaat niet
Liefde, het gevoel dat je van iemand houdt. Een complex ding dat door niemand honderd procent begrepen kan worden. Voor iedereen is het uniek en ieder beleeft het op een andere manier. En dan komt het begrip houden van er nog eens bij. Iedereen weet wat het betekent, maar toch kan je er soms geen hoogte van krijgen.
Sommige mensen kunnen niet van hun geliefde afstand nemen ook al worden ze iedere dag fysiek en mentaal vernederd, want ze houden nu eenmaal van elkaar, ook tijdens deze slechte periodes. Je zou ze soms voor minder een rammeling verkopen, want hoe kan je nu houden van iemand die je slecht behandelt en je regelmatig het ziekenhuis in slaat? Ik heb er werkelijk geen idee van en ik ben er van overtuigd dat ik niet de enige ben. Maar toch komt deze situatie heel vaak voor. Liefde neemt hier een hele vreemde vorm aan, een vorm die door velen niet begrepen kan worden, maar het is het perfecte voorbeeld van hoe complex deze emotie wel niet is.
Er zijn ook veel mensen die achter het standpunt staan dat liefde niet kan verdwijnen. Dat wanneer je jouw soulmate gevonden heb, je altijd van elkaar zal houden. Hiervoor zou ik het typerend deuntje willen gebruiken wanneer je in een programma het verkeerde antwoord hebt gegeven. Volgens mij kan liefde wel verdwijnen en dat ook zeker in een relatie die heel goed stand houdt. Want geef nu eens eerlijk toe. Wanneer jij en je vriend(in) hevige ruzie hebben is het eerste wat je denkt niet:
‘Ah wat is hij/zij een schatje, ik hou van hem/haar.’, nee dat doe je niet. Je denkt eerder:
‘Wat een domme kloot!’ of ‘Waarom zaagt zij toch zo, zo erg is dit toch niet?’. Op deze momenten kan je moeilijk plaats maken voor liefde, want je bent boos en deze boze emotie neemt volledig je lichaam over. De keten van oneindigheid wordt verbroken door kleine momenten van kwaadheid of verdriet. Deze momenten hoeven daarvoor niet lang te duren. Enkele seconden zijn voldoende om de band even te verbreken.
Wanneer je overhoop ligt met jezelf is er zelf vaak geen plaats voor liefde, hoe graag je het zelf ook wilt. Je kunt wel denken:
‘Ik vind je nog steeds lief en ik wil voor altijd bij je blijven, want jij bent de enige die me keer op keer het juiste pad aanwijst.’, maar elke aanraking wekt geen gevoelens bij je op. De lieve glimlach die je dan op je gezicht laat verschijnen, bevat geen enkele emotie. Het houden van verdwijnt even, ook al wil je dat het aanwezig is. Deze pijnlijke momenten zorgen ook voor een stop in het oneindige teken van liefde en volgens mij is deze stop vaak het gevaarlijkst omdat ze voor een stop in een leven kunnen zorgen.
Liefde is dus niet oneindig, bij niemand niet. Maar oneindigheid of niet, deze emotie is noodzakelijk om door het leven te komen.
Reacties (2)
Ik verbaas me er iedere keer over hoe diepzinnig jouw columns zijn, ze raken altijd een gevoelige snaar bij mij. Je verwoord een gevoel dat mij bekend voor komt, maar dat ik zelf nooit echt onder woorden heb kunnen of durven brengen. Ook deze keer heb je me zeker verrast, ik vind dit een van je mooiste tot nu toe. Tragisch maar prachtig, en veel te waar.
9 jaar geledenOh Naan, ik hoop niet dat dat laatste stukje over jou en Jelle gaat.
Sowieso hoop ik niet dat dit door iemand uit je omgeving of jezelf geïnspireerd is.In ieder geval, als je iemand nodig hebt om tegen aan te praten, here I amDat is gwn zo waar!! Ik heb altijd vriendjes/vriendinnetjes gehad, die deden alsof ze verliefd waren.
9 jaar geleden