Docente ‘de dood in gepest’: zo luidt de krantenkop van de voorpagina van Dagblad de Limburger deze morgen. Een paar dagen eerder hadden we al uit de overlijdensadvertenties kunnen waarnemen dat deze docente was overleden, maar dat ze zelfmoord had gepleegd, had ik nooit kunnen bedenken.
Ik ben inmiddels al een jaar weg op mijn oude middelbare school, maar ik herinner me deze docente nog vaag. Ik heb haar nooit voor de klas gehad, maar in de natuurvleugel zag ik haar wel eens voorover gebogen, met haar trolley-tas achter zich rollend een weg banen richting een ander lokaal of richting het biologiekabinet. Dat laatste lijkt mij nu erg onwaarschijnlijk, want wat ik in de krant las, heeft mij werkelijk diep geschokt. Ze is namelijk gepest geworden door haar collega’s.
Momenteel zit ik in mijn herexamens van, juist ja, de studie biologie. Alle biologiedocenten (op een stagiaire na) hebben mij allemaal geïnspireerd en het is een schok voor mij om te zien dat ze haar zo het leven hebben zuur gemaakt. Ik kan het bijna niet geloven, ik heb altijd naar het opgekeken.
Vroeger ben ik ook ‘gepest’ geworden en ik dacht altijd, ik kan niet wachten totdat ik van school af ben en een baan heb, volwassen mensen pesten niet meer. Later kwam ik erachter dat dit toch het geval was, maar ik heb nooit gedacht dat het zo erg zou kunnen zijn. Ik weet natuurlijk niet het fijne van het verhaal en ik weet niet in hoeverre het pesten is doorgedrongen, maar het feit dat deze persoon zelfmoord pleegt omdat zij de pesterijen als zodanig heeft ervaren, is ernstig.
Misschien wordt een deel van de mensen die denken dat ze gepest worden, niet gepest en misschien denkt een deel van de mensen die gepest worden dat het niets is, maar allebei de gevallen zijn ernstig genoeg om er iets aan te doen. Soms hebben de pesters niet door dat ze iemand pijn doen, maar vaak genoeg hebben ze dit wel door en doen ze het toch. Hier kan ik niet tegen. Vanmorgen las ik ook in een krant dat een groepje van vier mensen iemand hadden verwond, hem zijn eigen graf laten graven en hem toen levend hebben begraven. Ik kan niet bij mijn verstand waarom mensen elkaar toch zo’n dingen aan doen? Waarom zou je iemand voor je plezier pijn aan doen? Oke, misschien vind je iemand niet zo leuk of irriteer je je mateloos aan een persoon, maar dan ga je diegene toch niet pijn doen, of wel soms?

Reacties (9)

  • Wieneke

    Ik sluit me aan bij alle vorige reacties. En dan dit: Leraren werken op school en school is een plek voor jongeren om te leren. Pesten bepaalde docenten andere leraren tot de dood, dan wordt er ook nog eens een vreselijke les overgebracht naar de kinderen op die school, tenzij iemand duidelijk maakt dat dat niet kan en die leraren bestraft voor het pesten van hun collega.

    9 jaar geleden
  • Paardenvriend

    OMG wAt erg dat het zo erg kan gaan. Peste is vreselijk.

    9 jaar geleden
  • Scara

    Oh mijn god, dat geloof je toch gewoon niet....

    9 jaar geleden
  • nerveus

    Ik studeer Human Resource Management ofwel personeelszaken en bij ons is pesten op de werkvloer ook een thema in de studie. Het is echt bizar dat volwassen mensen elkaar ook nog pesten. Op de middelbare school ben ik zelf heel erg gepest en daar vind ik het al belachelijk dat mensen het doen, maar ach, het zijn kinderen die weten nog niet wat wel en niet kan en dat je iemands leven met pesten kapot kunt maken, maar volwassenen zouden beter moeten weten. Helaas doen ze dit niet en zijn het zelf ook nog net een stelletje kleine kinderen. Ik vind het gewoon te bizar voor woorden en ik leer op mijn studie ook om te gaan met dit soort dingen, maar ook hoe je dit kunt voorkomen of genezen. Pesten op de werkvloer komt vaker voor dan men denkt...

    Mooie column trouwens!

    9 jaar geleden
  • Leaticia

    Collega's, dat waren dus andere leraren.
    Dat kan toch echt niet!

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen