Viva la... Wetenschap
Vergeef me voor de titel, ik kon het niet laten.
Het is al een hele tijd geleden dat ik een column heb geschreven, maar mijn leven was de afgelopen maanden iets te druk om dingen te ondernemen die leuk genoeg zijn voor een column. Zo heb ik bijvoorbeeld alle vakken van mijn bachelor afgerond en mijn vakantie gepland. Maar waar ik vooral al mijn tijd aan heb besteed, zijn bachelorthesis en onderzoeksproject. Het project is inmiddels af en het heeft me hopelijk mijn eerste vermelding in een wetenschappelijk artikel opgeleverd. Wat het me zeker heeft opgeleverd, is mijn plekje binnen de onderzoeksmaster psychologie in Groningen. Ik kan trots zeggen dat ik een van de twintig ben die volgend jaar begint aan een opleiding tot wetenschapper. Nu is de universiteit sowieso al bedoeld om wetenschappers op te leiden, maar een onderzoeksmaster is een even een makkelijkere opstap. Studenten worden intensief begeleid en gemotiveerd om al in hun master te beginnen aan onderzoek dat ook daadwerkelijk gepubliceerd gaat worden en vaak ook direct al toegevoegd aan de onderzoeksteams aan de faculteit. Dit betekent in de praktijk vaak veel slavenarbeid, maar het is het allemaal waard. We moeten toch iets doen om ons CV op te leuken en het brengt je ergens, namelijk verder in de wetenschap.
Wetenschap die ik steeds leuker en leuker ga vinden. Ik heb mijn onderzoeksproject(/slavenarbeid, want je kunt voor elk wissewasje komen opdraven) met veel plezier uitgevoerd en ik vind het eerlijk gezegd jammer dat het nu voorbij is. Gelukkig heeft mijn begeleider het plan om het project door te zetten en ben ik de eerste keus als hij weer iemand nodig heeft om uit te buiten. Daarnaast ben ik waarschijnlijk een van de weinigen die haar thesis met oprecht plezier uitgevoerd heeft. Het onderwerp laat me nog steeds helemaal koud, maar het hele proces heeft me erg enthousiast gemaakt om vooral nog meer onderzoek te gaan doen. Ik ben momenteel de laatste dingen van mijn thesis aan het afmaken en ik laat hem straks met pijn in mijn hart gaan. Het voelt toch een beetje als een kindje dat ik een half jaar lang heb zien groeien en dat nu het nest verlaat om uit te vliegen.
Al met al heb ik heel veel zin in volgend jaar. Meer onderzoek, meer direct contact met docenten die leuke en vooral ook interessante baantjes hebben en eigenlijk alleen maar vakken die ik leuk vind. Ik mag naast een paar verplichte punten mijn hele programma zelf samenstellen en dit houdt vooral lekker veel zelf kloten met echte wetenschappelijke onderwerpen in, met over anderhalf jaar de kers op de taart, mijn masterthesis. Ik heb nu al heel erg veel zin in mijn eigen onderzoeksproject. Eindelijk iets alleen doen, zonder groepsgenoten die heerlijk meeliften op mijn motivatie en eindelijk een onderwerp dat ik wel leuk vind. Ik heb echt heel veel zin in volgend jaar en al typend word ik al vrolijk.
Maar nu, nu is het eindelijk vakantie en ga ik met vrienden in het park zitten. Zes weken vrij voordat de pret in september weer losbarst. Heerlijk!
Er zijn nog geen reacties.