Ode aan het treinreizen

Weilanden razen aan me voorbij. Achtertuintjes tonen zich aan mij. Ik vind het heerlijk om naar buiten te staren tijdens een treinreis. Het mooiste vindt ik dat een trein midden door steden rijdt, waardoor je opeens rommelige of hele nette achtertuinen krijgt te zien. Met een auto rijd je door straten waar je alleen de voorkant van huizen kan zien, en de voortuinen. Deze voortuinen zijn er op ingericht om er mooi uit te zien. De achtertuintjes die je vanuit de trein krijgt te zien zijn niet ontworpen om er leuk uit te zien voor de treinreizigers en geven een blik uit het leven van de bewoners.

Treinreizen heeft natuurlijk een hoop nadelen, die ik ook vaak ervaar. Vertragingen, storingen en triest genoeg ook aanrijdingen met een persoon. Het kan heel druk zijn waardoor je samen met tientallen anderen reizigers in een te warme coupé zit. Luidruchtige medereizigers, een stiltecoupé die niet stil is, het kan allemaal. Toch vind ik treinreizen over het algemeen een hele fijne manier van reizen. Ik kan heerlijk naar buiten staren terwijl ik mijn gedachten laat dwalen, en ondertussen luister ik stiekem naar de spannende verhalen die twee vrouwen aan elkaar vertellen.

Als ik de verhalen van de vrouwen zat ben, doe ik mijn oortjes in en luister wat muziek. Ondertussen laat ik mijn blik over mijn medereizigers dwalen en vraag me af wie ze zijn en wat ze doen. Bij sommigen van hen verzin ik een achtergrondverhaal. Ze zijn op weg naar huis, of naar hun familie. Wanneer ik ze zie met grote koffers in een trein richting Schiphol wens ik ze in mijn hoofd een goede reis en ben stiekem jaloers dat ik niet met een grote koffer richting Schiphol ga.

In een uur treinreizen passeer je een hoop andere kleine stations. Verlaten, oud, of juist heel erg nieuw. Mensen staan te wachten op hun trein en ik zie ze in een flits voorbij komen. Zij zien slechts enkel een geel gevaarte voorbij denderen. Hoe vaak het ook mis gaat vanwege vertragingen en aanrijdingen, mensen blijven met de trein reizen. Omdat het moet, maar ook omdat het naar mijn mening een fijne manier is om te filosoferen terwijl Hollandse landschappen voorbij gaan en stiekem de laatste roddels over het buurmeisje van de zus van de vrouw tegenover me te horen.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen