Speelpleinwerk moet speelpleinwerk blijven!
'Speelpleinwerk moet speelpleinwerk blijven!' is de slogan waarmee VDS – Vlaamse dienst speelpleinwerking- heel wat acties onderneemt.
Bejaarden die klagen over lawaaierige kinderen, speeltuinen die moeten verhuizen om de rust van de buren te garanderen,... het is niemand meer vreemd. Spelen om te spelen lijkt iets te zijn waar ouderen, en vooral bejaarden, steeds minder mee te maken willen hebben. Vreemd, want volgens mij was het net hun generatie die niets anders deed dan spelen op straat en zo iedereen van de buurt leerde kennen. Het is volgens mij ook dezelfde generatie die wel eens met heimwee terug verlangt naar die tijd wanneer ze 'de jeugd van tegenwoordig' rond zien lopen met gigantische tablets en koptelefonen, afgesloten van de wereld.
Als gepassioneerd animator en leiding in de scouts kan ik deze evolutie alleen maar betreuren.
Ik vind het jammer dat de jeugd steeds meer gedwongen wordt om snel volwassen en groot te worden, alsof dat dat alleen maar voordelen inhoudt.
Ik denk dat vaak onderschat wordt hoe belangrijk het is om echt kind te kunnen zijn en om daarvan te kunnen genieten. Als onze ministers zouden beseffen dat het voor een volwaardig leven even belangrijk is om een goede jeugd te hebben gehad als dat het is om degelijk onderwijs te krijgen, zou onze wereld er totaal anders uitzien.
De bijdrage van het speelpleinwerk tot die goede jeugd is niet te onderschatten.
Hoeveel kinderen vinden immers hun uitlaatklep voor hun problemen thuis immers wel niet op het speelplein? Hoeveel sociale vaardigheden doe je al spelend wel niet op?
Ik zal niet gaan beweren dat je die vaardigheden ook niet kan opdoen op school, op de sportclub,... maar dat zijn nu eenmaal verschillende instanties die voor verschillende typen kinderen oplossingen kunnen bieden. Dat is waarom ik niet akkoord ben met de beslissing die in enkele brusselse speelpleinen genomen is, namelijk om ze onder te brengen in de sector onderwijs. De speelpleinen zouden dan geleid worden door een leerkracht en het 'spelend leren' zou centraal staan boven het 'spelen om te spelen'. Niet dat ik tegen deze vorm van speelpleinwerking ben, integendeel. Ik ken meerdere werkingen die als doelstelling hebben om allochtoonse kinderen in de vakantie te helpen Nederlands te onderhouden. Iets waarvan ik denk dat we het alleen maar kunnen aanmoedigen, want het komt de integratie en de samenleving alleen maar ten goede.
Maar of ik vind dat de échte speelpleinen plaats moeten maken voor deze? Nee, ik zie niet in waarom we kinderen die willen spelen terug naar huis, richting hun computer, zouden moeten sturen. Ik zie niet in waarom het zo moeilijk zou zijn om een 'spelend lerende' werking op te bouwen naast een 'spelend spelende'. Voor zover mijn eigen ervaringen rijken kan het vlaamse speelpleinwerk qua locaties en animatoren dit perfect dragen. Het vraagt alleen organisatorisch een beetje meer werk van de verantwoordelijke schepenen en anderen.
[Mijn mening, niet die van VDS. Ik gebruik alleen hun leuke motto. 
]
Er zijn nog geen reacties.