Druk maar gelukkig

Ik doe op het moment erg veel in mijn leven (vandaar dat er ook al een tijdje geen columns meer van mijn verschenen zijn, oeps!) en hoewel ik voor mijn gevoel amper tijd heb om nutteloos voor de televisie te hangen, moet ik bekennen dat ik er toch wel heel erg van geniet.
Mijn studie is zich aan het afronden. Momenteel schrijf ik aan mijn bachelorscriptie. De kroon op mijn drie jaren vol hard werken, een fantastische uitwisseling en een plek waar ik de meest fantastische persoon ooit ben tegengekomen. En hoewel ik het onderwerp van mijn thesis inmiddels allang haat (hoe kun je vermoeide mensen goede dingen laten doen), schrijf ik er graag aan. Ik houd van het process van onderzoek doen (heel veel vergaderen, heel veel suggesties doen die allemaal afgewezen worden en vooral heel veel lezen) en vooral van wat er op tafel komt te liggen. Als het zo doorgaat , gaat mijn thesis daadwerkelijk iets bijdragen aan de wetenschap en misschien zelfs wel de maatschappij. Boven alles sluit het eindelijk mijn bachelor psychologie af. Eindelijk zal ik afzijn van het gezeur over therapien en het harmoniseren van realiteit en gedachten. De kliniek interesseert me eerlijk gezegd bar weinig en ik ben blij dat ik bijna klaar ben. Achteraf gezien heb ik de verkeerde studiekeuze gemaakt, maar ik ben nu al zo ver dat ik doorzet. Dan heb ik een papiertje en kan ik tijdens mijn master weer iets leuks gaan doen.
Naast mijn studie heb ik een klein baantje gevonden als onderzoeksassisstent. Ik help een onderzoeker bij het bouwen van zijn database. Superawesome. Naja, dat valt wel mee. Het is veel staren naar getallen en kijken of bestanden wel correct gekopieerd zijn. Gelukkig is het zoeken naar data een stuk leuker. Zo kwam ik er achter dat er bijna een perfecte correlatie (verband) is tussen het aantal McDonald's restaurants en seriemoordenaars en spenderen we veel tijd aan het verzinnen van belachelijke theorieen waarom dit zou kunnen zijn (Ronald McDonals serial killer camp!). Het is veel werk, maar het is leuk en goed voor mijn cv.
Wat iets minder leuk is, zijn momenteel mijn vrienden. Met hen gaat het een stuk minder. Ik heb het gevoel dat ik met ze aan het jongleren ben. Heb ik de ene eindelijk een beetje uit de put geholpen en weer richting het plafond gegooid, valt de ander weer naar beneden met een nieuw probleem. Ik vind het lastig om ze te blijven helpen. Ik ben geen therapeut en zal dat ook nooit worden. Ik wil soms ook een leuke avond met ze hebben en geen problemen over de liefde, de studie of geld aanhoren. Ik heb soms het idee dat niemand meer naar mij luistert, omdat het allemaal zo goed lijkt te gaan. Het gaat ook goed, maar soms moet ik ook dingen kwijt. Ik heb ook mijn problemen (die ik niet allemaal op het internet ga zetten) en ik wil het soms ook hebben over mijn zorgen over mijn stokoude kat.
En dan is er Quizlet nog. Fantastisch werk op een site die ik nog altijd leuk vind (ook al mis ik de Tokio Hotel hype erg, ik wil stiekem, onderbewust, vast nog steeds trouwen met Gustav). Het is weer iets extra's wat moet, maar het is leuk en na een dag lang hard werken is het fijn om hier weer terug te komen, weer thuis te komen en nog even fijn wat aan te modderen op te site. Quizlet is soms net een veilige haven in roerige tijden en dat, ondanks de drukte, geeft me nog steeds een erg fijn gevoel.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen