Hoop

Hoop komt tevoorschijn in heel veel verschillende situaties. Hoop om je dromen waar te kunnen maken. Hoop om uit een bizarre of nare situatie te ontsnappen. Hoop om bepaalde dingen te kunnen vergeten. Hoop dat bepaalde mensen toch nog kunnen veranderen. Hoop dat men goed nieuws zal krijgen. Hoop dat alle ellende, alle miserie eindelijk eens stopt. Hoop om op een dag de Lotto te winnen. Hoop dat vriendschappen blijven bestaan.

Zoals ik al in een eerdere column heb aangehaald hoop ik ooit een boek uit te geven, zoals zovelen onder jullie waarschijnlijk. Een droom die pas kan uitkomen als er veel werk in word gestoken, schrijven, schrappen, nalezen, ideeën zoeken, laten proeflezen. Bij een droom zoals deze moet je ook afwijzingen kunnen accepteren, writer-blocks doorstaan, toegeven aan je fantasie, je laten overspoelen door je inspiratie, aanvaarden dat je niet elke dag tweeduizend woorden kan schrijven, durven schrappen, durven aanpassen. Maar daarnaast moet je ook durven loslaten, gewoon schrijven zonder je onmiddellijk druk te maken om een slechtere zin, schrijven tot de woordenstroom stopt, tot je gedachten geen nieuwe woorden meer kunnen produceren. Je moet naar de mening van anderen willen luisteren en hun kritiek kunnen accepteren, meestal willen ze alleen helpen je verhaal nog beter te maken. Nalezen en nog eens nalezen en dan toch nog een foutje laten staan waar je overheen leest. Er kruipt zoveel werk in. Maar uiteindelijk haal ik er zoveel plezier uit. Even weg zijn van de wereld, me in een andere omgeving wanen, me in de huid van mijn personages verplaatsen. Mijn eigen problemen opzij zetten en gewoon mijn vingers over het klavier laten glijden. Het zorgt ervoor dat ik me even volledig kan ontspannen.

Er zijn ook mensen die hopen op een betere toekomst. Mensen die van het platteland naar een grootstad trekken, op zoek naar werk om meer geld te kunnen verdienen en zo een beter leven zouden kunnen leven. Mensen die alles achterlaten, het grote onbekende tegemoet, met enkel hoop brandend in hun hart, hoop dat ze hun gezin zullen kunnen onderhouden. Dat ze hun kinderen een mooie toekomst kunnen bieden.
Er zijn mensen die hopen dat ze iets te eten zullen vinden, dat ze niet met een hongerig gevoel moeten gaan slapen. Het doet me beseffen dat ik mezelf echt wel gelukkig mag prijzen dat ik hier ben opgegroeid. Dat ik nooit iets ben tekortgekomen. Maar tegelijk heeft het ervoor gezorgd dat een van de doelen in mijn leven het helpen van mensen in slechtere situaties is.

Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld en daarom is er hoop. Hoop op gelijkheid, hoop dat het ooit wel beter wordt. Dat het ooit wel eerlijk verdeeld is. Maar voor die eerlijkheid, die gelijkheid moet men werken. Want het komt niet zomaar. Hoop kan mensen op het juiste pad brengen, maar om hoop werkelijkheid te laten worden moet men vechten, de moed niet laten zakken. Doen en niet enkel dromen.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen