Gebreken. Je eigen minpuntjes. Moeilijk toe te geven, of moeilijk te verbergen? Beiden?
Je kan natuurlijk moeilijk ontkennen onhandig te zijn als je twee kruisbanden in je knie scheurt bij het skiën (auwtch...), maar daarnaast ook constant tegen dingen aanloopt, struikelt en dingen laat vallen.

Kan jij met jezelf lachen wanneer je gebreken weer eens duidelijk worden voor je hele omgeving? Zijn je gebreken niet net wat je maakt wie je bent, net zo hard als je talenten? Is wat je niet kan, niet even belangrijk als wat je wel kan? Kan je ze misschien zelfs in je voordeel gebruiken?

Een vriend vroeg me onlangs waarom ik zoveel op mijn eigen fouten focus, waarom mezelf net zo hard uitlacht als al de rest, wanneer ik iets vreselijk onhandigs doe. Waarom verberg ik mijn talenten? Wat een vraag...

I guess I wear my flaws upon my sleeves.

Op dat moment was het eerste wat in me opkwam gewoon dat het zo hard opvalt, dat er niets anders mee te doen is. Dat is zeker niet onwaar, maar is het de enige, of belangrijkste reden? Nu ik er wat verder bij stilsta, besef ik dat ik mijn fouten gebruik om me te wapenen tegen kritiek. Ik geef mezelf de nodige kritiek, zodat niemand anders het voor me zou moeten doen. Ik draag mijn fouten als een beschermend schild om me heen. Dat doe ik luidop, zodat iedereen weet dat ik ten minste die zelfkennis heb.
Zelfkennis is immers het begin van alle wijsheid, niet?

Waarom zeg ik dan niet gewoon van mezelf dat ik een goede student ben, een brede algemene kennis bezit, dat ik behulpzaam en geduldig ben? Omdat het nogal arrogant klink, dat lijkt me wel duidelijk. Maar is dat wel zo? Door dit te zeggen, verklaar ik mezelf niet beter dan iemand anders, waarom voelt het dan wel zo? Zijn we niet te bang aan het worden om onze positieve kanten te benadrukken? We mogen toch trots zijn op wat we kunnen, op waar we voor gewerkt hebben.

Ik doe het vooral om andere mensen te sparen. Een heel goede vriendin heeft een mindere reeks examens gehad, om deze reden heb ik dan ook maar niet te veel verteld over mijn cijfers. (Die trouwens echt heel mooi waren voor een eerste semester eerste jaar universiteit, maar dat doet niet ter zake.)

Wat doen jullie met jullie gebreken? Er zelf om lachen, of ze toch ergens diep binnenin verstoppen voor de wereld?
Ik kan geen van beiden ongelijk geven.
En voor ik het vergeet, er is geen schande in je eigen waarde erkennen!

Reacties (3)

  • Quies

    Iedereen heeft gebreken, niemand is perfect. Zelf heb ik last van faalangst waardoor ik me heel bewust ben van mijn gebreken en me altijd focus op de negatieve kritiek die ik krijg in plaats van op de positieve. Over die negatieve kritiek kan ik dan uren nadenken, proberend een oplossing te bedenken om deze niet meer te krijgen. De positieve kritiek echter komt er nooit bovenuit.
    En als ik nadenk over mijn talenten bedenk ik me dat er zoveel andere mensen met dezelfde talenten zijn en misschien zelfs beter zijn met die talenten dan ik, dat maakt dat ik bescheiden ben. Ik ben liever bescheiden dan dat ik overal en altijd verkondig wat mijn talenten zijn. Want vroeg of laat komt dat als een boemerang in je gezicht.
    Desondanks die mentaliteit sta ik heel positief in het leven: ik probeer altijd het beste in een situatie te zien. En het is niet erg om een stap terug te moeten zetten om de volgende te kunnen nemen. (Hiermee bedoel ik bijvoorbeeld herexamens.)

    9 jaar geleden
  • 1iemand

    Ik ben vreselijk slecht in namen, zo heb ik vorige week nog een meisje met de verkeerde naam aangesproken terwijl zij al een half jaar in dezelfde praktijkgroep zit, zo gênant, maar ik kan er wel mee lachen
    ik ben ook enorm onhandig, en anderen lachen mij daar soms mee uit, dan voel ik mij slecht, Sorry dat ik mij goed voelde en dat ik daardoor even wat grappig wandelde, en daar gaat mijn goede humeur dan
    Mijn punten waren trouwens fantastisch, maar ik kon dat met niemand delen, want iedereen had zoiets van, dat had ik wel verwacht, en dat terwijl ik er wel degelijk hard voor gewerkt heb, zoiets kwetst enorm

    9 jaar geleden
  • SPECS

    Mooie column Freya.(: Dit zet wel aan het denken en ik kan (nog) geen antwoord geven op je vragen.

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen