Fake a smile
Fake a smile untill you start believing it.
Geluk. Iedereens droom. Een prachtig abstract begrip waar mensen veel te veel van verwachten, zodat ze zich uiteindelijk ongelukkig maken door te streven naar iets wat ze nooit zullen bereiken en het daardoor ook nooit bereiken.
Geluk maak je voor een groot deel zelf. Je moet keuzes maken waar je mee kan leven, je moet willen vechten tegen wat je naar beneden haalt, je moet hard werken om te komen waar je wil zijn.
Natuurlijk moeten er enkele factoren willen meewerken, het is niet altijd voor iedereen mogelijk om zijn of haar eigen geluk te maken, als de situatie echt tegenzit. Toch geloof ik dat men ervoor kan kiezen om zich goed te voelen.
Ik heb een vriend die het me een beetje moeilijk maakt; We komen goed overeen, maar mijn ex-beste vriendin is smoorverliefd op hem en hoewel hij dit weet, neemt hij geen relatie met haar, maar zijn ze wel ongelofelijk close. Ziekelijk, oversoppig, melig, vreselijk smerig, irritant gegiechel close. Je hoort de jaloezie wel hangen, geloof ik, maar het gaat er wel echt over.
Iedere keer dat we wat meer tijd samen doorbrengen, vindt ze wel een manier om al zijn aandacht op te eisen - wat ze ook heel eerlijk aan iedereen toegeeft. Ik word dus iedere keer weer aan de kant gezet en iedere keer weer raakt het me echt diep.
Het komt er op neer dat ik mijn verdriet in een soort lichte woede omgezet heb en dat ik gekozen heb om het achter me te laten. Ik moest en zou weer gelukkig zijn, met of zonder hem - zonder, zou later blijken. Ik heb me opengesteld voor andere mensen, ik heb nieuwe contacten gelegd, iets waar ik na de ruzie met deze voormalige vriendin al goed mee bezig was. Ik heb een hoop nieuwe vrienden en kennissen gemaakt, mensen die mijn situatie begrijpen en er voor me zijn, mensen voor wie ik er ook altijd zal zijn.
Ik heb het lot in mijn eigen handen genomen, ik ben nu compleet onafhankelijk van hem. Wanneer hij me na een week van haar afwezigheid weer zal laten vallen, iets onvermijdelijk, zal ik mensen hebben waarmee ik naar de lessen zal lopen. Ik zal niet alleen zitten tijdens de lessen, ik zal met heel veel mensen praten tijdens de pauzes en ik zal dansen met geweldige mensen op die fuif waar hij niet kon raken.
In het begin was mijn valse glimlach mijn wapen, nu is hij echt en mijn grootste verwezenlijking. Ik laat niemand me nog de grond in boren, ik ben niet afhankelijk van één persoon en ik ben gelukkig, ik kan nu tegen een stootje en ik besef nu dat ik me veel vroeger al had moeten versterken. Het is heerlijk om stevig in je schoenen te staan en wees eens eerlijk: wil je liever uitgaan met een vriendin met een glimlach of dag na dag psycholoog moeten spelen voor een meisje dat zichzelf de grond inboort zodat je haar kan vertellen dat het niet waar is. Wil je iemand die je met je wiskunde helpt met een glimlach, gewoon omdat het een nieuwe dag met nieuwe kansen is, of een meisje dat huilend in je armen valt omdat je te veel tijd doorgebracht hebt met haar voormalige beste vriendin?
Ik weet het antwoord wel, vandaar mijn Voormalige vriendin.
Reacties (7)
leuk hoor maar kan mooier
1 decennium geledenTe mooi !
1 decennium geledenEcht heel mooi geschreven. En gelijk heb je! Wauw.
1 decennium geledenDit is echt nice.
1 decennium geledenHet is inderdaad zo veel fijner om gewoon met een sterke blik over de wereld uit te kijken, je voelt je fijner, veiliger en het licht wat je ogen vangen is nog NET iets lichter.
Prachtig!
1 decennium geleden