Controle

Controle. Ik heb graag alles onder controle, ik kan niet goed omgaan met chaos en ik heb structuur nodig. ga nu niet denken dat ik de meest nette persoon op aarde ben, die alles op orde heeft liggen. Nee, zo zit het niet, ik ben vaak genoeg iets kwijt, ik vergeet dingen, maar over het algemeen heb ik alles onder controle.
Ik weet graag waar ik sta, ik heb liever eerst al het werk af voor ik aan ontspanning begin, dan weet ik zeker dat ik geen tijd zit te verdoen die ik misschien we nodig zou kunnen hebben. ik kan me zo storen aan het uitstellen van werk, als het dan toch gedaan moet, doe het dan meteen. Een discussie die ik vaak heb met mijn familie, jammer genoeg, ze begrijpen het gewoon niet helemaal.
Ik zweef mijn examenjaar door, ik heb er weinig werk aan en ik heb nooit stress, omdat ik ondertussen mezelf genoeg ken om te weten dat ik het wel doorkom met het werk dat ik doe. Ik weet perfect wat ik exact moet doen om een bepaald resultaat te halen, dat kalmeert mij.
Het is saai, het is dodelijk saai. ik ben die middelbare school zo beu. Er is een tijd voor alles en nu is het tijd voor mij om verder te gaan, gelukkig is het nu maar zo'n drie en een halve maand meer.

En het idee dat volgend jaar alles anders wordt, dat ik geen idee ga hebben van wat ik zal moeten om mijn doel te behalen, dat ik maar half ga weten waarmee ik bezig ben, het maakt me eigenlijk doodsbang. Nu bezorgt de keuze mij een hoop stress, ik heb mijn gedachten niet onder controle, ik ben het niet zeker. Het kan zo moeilijk zijn om een controlefreak te zijn.

Toch doe ik mijn best niet te veel te gaan vertrouwen op het bekende, nieuwe dingen zijn belangrijk. Ze kunnen een grote rol gaan spelen je kan ze niet blijven ontwijken, het is altijd een soort gevecht met mezelf om een blinde stap te zetten. Desondanks begin ik het ook wel een leuk, spannend idee te vinden, terwijl ik daar vroeger helemaal niet aan toe was. Vooruitgang is positief, ze moet positief zijn, je kan niet ter plekke blijven staan.
Mensen zijn niet gemaakt om iedere dag weer hetzelfde te doen, dat is saai, je verveelt je dood en ik geloof echt dat het een deel van de reden is van alle depressie tegenwoordig. Mensen leven bijna niet meer; we zijn hersenloze wezens die maar doen wat de maatschappij ons oplegt. We gaan naar school, naar ons werk, gaan op hetzelfde uur slapen en eten. Er gebeurt zo weinig, het leven wordt een patroon, ik begrijp volkomen dat men daar uiteindelijk echt ongelukkig van wordt. Afwisseling is geniaal, het houdt je actief, je geest blijft er scherp van en het is ongelofelijk boeiend om meer te leren, meer te zien en meer te doen.

Het einde van iets lijkt soms negatief, jammer en eng, maar het is wel goed. Er staat iets anders te wachten, een nieuwe uitdaging. Een einde betekent steeds het begin van iets anders.
Je kan niet overal controle over hebben, gelukkig maar, stel je een leven zonder uitdagingen eens voor, niet zo leuk hè?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen