Ik word momenteel gestalkt door folders en Catalogen van hogescholen en universiteiten. Jep, ze hebben het door: ik zit in mijn laatste jaar en volgend jaar moet ik kiezen.
Ik denk dat iedereen - of je de keuze nu al gemaakt hebt of ze langzaam in de buurt komt - wel beseft dat het niet iets is waar je licht over gaat. Je kiest niet zomaar een studie je waarschijnlijk 3, 5 of zelfs 7 jaar zal volgen. Je hoopt natuurlijk dat je goed gaat kiezen, dat je niet in het eerste jaar zal willen opgeven omdat je 'verkeerd' gekozen hebt.
Kan je weten wat jij graag zal doen? Ik geloof van niet, je hebt een idee, je bladert door alle richtingen in de catalogus. Soms wil ik hem gewoon openslaan en kiezen wat ik ga doen. Maar zelfs dat is zo simpel niet, want je bent natuurlijk voor jezelf ook kritisch. Sommige mensen bekijken vakkenpakketten en zeggen bij alles: nee, dat wil ik niet volgen. Andere hebben pagina's met kruisjes op, de opties, de mogelijkheden.
En dan heb je mij nog. Ik bereid me voor op mijn ingangsexamen geneeskunde, om alle opties zo lang mogelijk open te houden, veronderstel ik? Toch denk ik niet dat ik uiteindelijk dokter ga worden. Ik reken er geloof ik op dat ik er niet door zal raken, het is een zwaar selectie examen. Ik ga in paniek raken als die optie opeens voor mij open zou liggen, stel je voor: Dokter Freya. Ik zie het nog niet meteen gebeuren, hoewel het natuurlijk geweldig zou zijn...
Dan zijn er nog een 8-tal richtingen die een optie zijn. Biologie, biochemie, Chemie, biomedisch wetenschappen, dierengeneeskunde, farmacie, psychiatrie? En dan zijn er nog al die andere optie, dingen die niet op mijn cijfers geschreven zijn, maar me misschien net zo veel interesseren. Zouden die ooit een optie worden?
Iedereen gelooft dat ik mijn weg wel zal vinden, maar is dat wel zo?
Wat als ik het niet vind? Wat doen we dan? Opnieuw beginnen? Of doorzetten ondanks alles? Dat lijkt ook geen goed idee. Opgeven is eigenlijk geen optie voor mij, zo werk ik niet, maar wat als het straks wel moet?
Het moet en zal me lukken, maar de druk is zo groot, iedereen wil dat je uitblinkt, de goede keuze maakt, de maatschappij is zo veroordelend.
Je hoeft natuurlijk niet heel je leven te doen waarvoor je gestudeerd hebt, maar dan wordt alles meteen nog moeilijker?
Hoe graag ik de keuze ook zou relativeren, zeggen dat het eigenlijk niet zo veel uitmaakt, ik kan het niet, want ik weet dat, hoewel je er best wel omheen zou komen, het niet altijd even simpel is als de juiste keuze maken. Kan je eigenlijk wel 'juist' kiezen?

Ik haat keuzes, jullie ook?

Reacties (4)

  • Sonyara

    Heb het ook ruim 8 jaar geleden moeten doen..
    Wow zolang terug al, ja, zo lang terug al.
    Heb meerdere opleidingen gedaan wat ik graag zou willen doen.
    Heb mijn diploma's behaald, maar het mocht niet baten, mijn lichaam is op en kan niet meer verder, maar mijn geest wel.
    Dus de keus die je zal maken zal altijd goed wezen, zoals ik gedaan heb is omscholen, keer op keer.
    Zoveel mogelijk je rugtas vullen, hoe meer diploma's hoe meer werk je kan vinden.
    Alle richtingen die je leuk lijken kan je gaan volgen.
    Uiteraard wel na elkaar..
    Tuurlijk kost een duid, ik weet er alles vanaf.
    Maar je hebt uiteindelijk resultaat, en dat resultaat is brood op de PLANK

    Probeer bij je coordinator, veel vragen te stellen.
    Vragen waar hij/zij antwoord op kan vinden of je informatie over kan geven.
    Te veel info is nooit erg, te weinig wel!!
    Denk goed na je hebt nog zoveel jaar te gaan om echt een vaste keus te maken.
    Je bent nog jong..

    1 decennium geleden
  • dayxdreamer

    Ik heb dat vorig jaar ook allemaal meegemaakt! In oktober had ik ook absoluut geen idee wat ik zou gaan doen. Ik heb uren met die boekjes in mijn handen gezeten of gesurft op het internet. Uiteindelijk heb ik toch een keuze gemaakt. Eigenlijk was het al vanaf ergens midden December een 'optie', maar ik durfde me nog niet aan een keuze te binden. Ik wilde er zeker van zijn dat ik niets over het hoofd zag, en daar later spijt van zou krijgen. Uiteindelijk heb ik ergens maart/april de knoop doorgehakt (nog ruim optijd.) en toch voor bio-ingenieur gekozen.

    Maar nu ben ik een jaar verder. Ik heb mijn eerste maand les achter de rug en ik heb zeker nog geen spijt van mijn keuze. (Hoewel ik, net als in het middelbaar nog steeds klaag over leerkrachten/huiswerk. Valt het allemaal reuze goed mee)

    1 decennium geleden
  • Zarautz

    Deze column zou ik een paar maanden geleden geschreven kunnen hebben! Waar ik in januari dacht dat ik nog tijd genoeg had om mijn beslissing te nemen, bleek dat heel anders uit te draaien. De ene na de andere leeftijdsgenoot verkondigde trots zijn of haar definitieve keuze. De ene zetten al zijn hoop op het ingangsexamen geneeskunde, de andere ging voor grafisch ontwerp, nog iemand anders koos voor psychologie... Maar ik raakte er absoluut niet uit. Verschillende opties stonden open, maar geen enkel leek me leuk genoeg om zo'n lange tijd vol te houden, maar ook niet erg genoeg om af te vallen. Ik bleef dus met vier à vijf verschillende keuzes zitten. Intussen werd het juni en kwam de diploma-uitreiking. Zo ongeveer iedereen had op dat moment voor zichzelf uitgemaakt welke richting hij of zij op wilde, behalve ik... En het werd juli en daarna augustus en nog steeds had ik geen idee wat ik eind september zou gaan studeren. Tot mijn moeder op een dag besliste dat ik nu eindelijk de knoop eens moest doorhakken. Ze nam me mee naar de inschrijvingsbalie van de universiteit, zette me neer achter een computer en liet me het formulier invullen. Toen ik bij stap 4: Studiekeuze aankwam, klikte ik bijna zonder nadenken de richting taal- en letterkunde aa. Ook mijn twee gekozen talen waren vrij impulsief, dit werden Spaans en Nederlands. Inmiddels ben ik vandaag begonnen aan mijn vierde collegeweek en voorlopig kan ik -tot mijn grote opluchting- zeggen dat mijn impulsieve keuze toch een goede keuze was. Of dat echt zo is, kan ik in die vroege stadium nog niet eenduidig zeggen, maar ik heb er een goed gevoel bij. En dat had ik in augustus nooit gedacht!

    1 decennium geleden
  • bollenhans1

    ik zit nu in mijn 2de jaar op unief ! en ik heb ook echt moeilijk gehad met keuzes maken , maar als je iets kiest en dan in je laatste jaar denkt dit is iets wat ik echt niet in wil werken kan je je nog makkelijk omscholen , zeker omdat je keuzes allemaal een beetje dezefde kern hebben. En zelfs als je dat niet doet , ons is gezegd dat er eigenlijk ook nog makkelijk in een hele andere richting werk gevonden kan worden als je gestudeert hebt , werken en studeren is veel verschil , als je afstudeert weet je eigenlijk nog maar heel weinig want op je beroep zelf ga je veel echte dingen moeten leren ! er is een groot verschil tussen theorie en praktijk, en daardoor kan je ook iets in andere richting doen waar je niet gestuurd hebt omdat je nog veel leren moet in de praktijk en je echt waar als je dat wilt iets anders kunt doen! hoop dat dit ne wat helpt xs

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen