De klok tikt door. Momenteel is het bijna elf uur. Oftewel: mijn tentamen is al ruim een kwartier bezig. Ik zit thuis, braaf mijn column te typen. Waarom? Omdat ik door stress gegrepen ben. Ik ben simpelweg niet meer in staat ook maar iets te gaan doen waar mijn toekomst eventueel vanaf kan gaan hangen. Ik ben zo bang het te gaan verpesten dat ik letterlijk ziek word, niet kan leren en het vervolgens echt verpest. Dit resulteerde in een zware onvoldoende voor wiskunde en een dramatisch jaar natuurkunde. Om deze redenen heb ik maar besloten niet te gaan.
Dit zou je kunnen zien als faalangst, maar ik ben er vrijwel zeker van dat het iets anders is. Namelijk: gewone toetsen maak ik zonder stress prima. (Natuurlijk af en toe de niet te voorkomen uitglijder, maar dat is normaal).
Ik zou het liever te ambitieus noemen. Ik werk te hard om te voorkomen dat ik later in de goot eindig en zo eigenlijk faal in het leven. Het is niet dat ik de cijfers nodig heb voor de numerus fixus van Geneeskunde, maar door de selectie van Bedrijfskunde komen zou ook al heel wat zijn. Ze zeggen dat ik te veel van mijzelf vraag, dat ik het mijzelf best wat makkelijker mag maken. Het decaan schrapte mijn lessen Natuurkunde die ik trachtte te begrijpen als echte gamma. Veel beter voor mij, weet ik rationeel, maar er echt achter staan doe ik nog niet.
Hoe deze bewijsdrang is gekomen? Ik heb wel zo mijn vermoedens. Ten eerste de school; volgens het decaan is het HBO falen, volgens het decaan is Wiskunde A falen, volgens het decaan is ook maar één dag niet aan je toekomst denken falen. Heel gezellig allemaal. Ten tweede neem ik zijn mening te serieus en ben ik ten derde ook nog zo perfectionistisch dat ik het wil uitvoeren.
Dit met alle gevolgen van dien. Ik slaap slecht, eet slecht en voel mij ontzettend schuldig als ik tv zit te kijken. De druk is zo hoog dat ik niet meer weet wat ik moet doen, dus ik doe maar niets. Dit leidt tot een achterstand en dus meer stress. Hoezo een doorlopende cirkel?
Vandaar dat ik niet braaf mijn tentamens maak en dat ik alles uitstel tot het laatste moment. Ik kan alleen maar klagen, maar pak mijn problemen niet aan. Was weglopen niet altijd al de beste oplossing? Voor mij wel. Makkelijk en snel. Gevolgen en consequenties zien we later wel.
Eigenlijk wil ik alleen maar rust in mijn hoofd en net zoals vroeger weer fluitende door het schooljaar sjezen.
Zeuren lost niets op, maar is wel lekker. Het is tijd om Engels en Economie erbij te pakken en die vakken niet op de lange baan te schuiven. Ik moet en zal overgaan, ondanks alles. Wens me succes.
Lang leve de zesjescultuur?!

Reacties (4)

  • Cresseyde

    Ik vind -niet om ruzie te maken hoor, ik hoop dat niemand hierdoor kwaad wordt- dat kerrang zeurt. Iedereeen wil toch gevariëerd kunnen schrijven?
    Goed advies in de eerste reactie!!

    1 decennium geleden
  • Avarosa

    Ik vind dit en net zoals de meeste 'columns' geen column. Een column gaat over je mening die je hebt een bepaald onderwerp.

    1 decennium geleden
  • vivian07

    luisteren naar KirstenSnaps.
    :D
    Dat is mijn tip.

    1 decennium geleden
  • Jonsu

    Maak je hoofd leeg en haal een keer diep adem. Dingen gebeuren om een reden. Jij koos om thuis te blijven, met alle gevolgen van dien. Ook die dingen die zullen volgen, goed of slecht, zullen wel iets te betekenen of leervols in zich hebben.

    Volwassenen praten vaak (vooral docenten/decanen) alsof alles van levensbelang is en dat iets cruciaal is, wanneer je je niet voor de 30 miljoen procent inzet. Juist die mensen zijn bang om te falen. Luisteren naar hun advies is zeker niet verkeerd, maar hun angst overnemen moet je zeker niet doen.


    Succes met je huiswerk maar maak jezelf niet te gek. Dat is nergens voor nodig en ontzettend ongezond! :3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen