Is iemand echt vrij? Is er nood aan wetten? Zijn we wel zo vrij als we zelf geloven?

Allereerst wil ik zeggen dat vrijheid relatief is, in sommige landen zijn ze er zeker minder goed aan toe dan hier, maar toch denk ik dat het hier ook niet ideaal is.

Allemaal vragen waar er moeilijk een antwoord op te geven valt, misschien bestaat het antwoord ook gewoon niet, maar ik ga er toch even mijn - betwistbare - mening over geven.
Is iemand echt vrij? Nee, ik geloof niet dat iemand ooit echt vrij zal kunnen zijn, dat is niet hoe de samenleving in elkaar steekt. Er is altijd een bepaalde vorm van groepsdruk, van sociale druk. Je hebt namelijk een baan nodig, die voor de meesten niet hun favoriete tijdsverdrijf is, maar wel essentieel om te leven. Verder is zelfs je kledingkeuze niet echt vrij, je bent beïnvloed door de mode, je loopt netjes in de lijn, anders kijkt iedereen je vreemd, zelfs minachtend, aan. Oké, sommige mensen beseffen niet dat ze niet zelf voor hun merkjeans, rugzak van hetzelfde merk als 90% van de school en all-stars, Vans of Uggs gekozen hebben, maar is onwetendheid een reden om alles goed te praten? Maakt dat het juist niet erger? Dat het al zo ver gevorderd is dat het besef bij de zwaksten onder ons zelf verloren is gegaan in de luiheid van het menselijk brein: hebben we er geen last van, laten we ons er dan maar niet om bekommeren.

Is er nood aan wetten? In de utopische samenleving waarschijnlijk niet, maar dan moet iedereen zijn eigen verantwoordelijk nemen tegenover zichzelf en anderen, helaas zitten mensen gewoon niet zo in elkaar. Niet iedereen kan die vrijheid aan, dat is heel jammer voor het andere deel van de maatschappij, maar het zou nog net iets erger worden moest er geen systeem zijn om die mensen die zelf geen grenzen kunnen stellen, te laten begaan. In deze samenleving beschermen wetten de mensen en de maatschappij tegen zichzelf. Ze zorgen ervoor dat er orde is, waar chaos geen goed idee is. Ze zijn belangrijk, maar er zijn ook 'loze' wetten, deze die niets bijdragen aan de veiligheid van een ander of jezelf, zijn eigenlijk 'waardeloos'.
Vrijheid van meningsuiting sluit hier bij aan, je kan in principe zeggen wat je wilt, zolang dit niet al te nefast is voor je medemens, natuurlijk ligt de grens hier vaag en in het midden. Deze hangen af van de situatie, de persoon en de manier waarop je het aanpakt.

Zijn we zo vrij als we zelf geloven? Dat hang af van je denkwijze, maar als ik prestatiedruk, studeren voor een goede baan die goed verdient en mode'regels' vermeld, voel je de druk dan niet toenemen? Wou je dan niet dat je iets losser gelaten werd door de wereld om bevoorbeeld een lange reis te maken, een leukere job of studie te kiezen? Wat als geld verdienen niets essentiëels was, zou je je leven anders lijden?
Ik weet van wel, maar de wereld draait nu eenmaal (nog) niet vierkant...
Wat denken jullie, moeten we vechten voor meer vrijheid, is het onmogelijk, nutteloos of is alles goed zoals het nu is?

Reacties (3)

  • Nouika

    Eigenlijk als je het zo zegt is het leven best wel saai. en bij iedereen hetzelfde. je wird geboren gaat naar school krijgt een baan dan pensioen geniet nog een paar jaar en je sterft. maar we kunnen die volgorde ook veranderen zoal nu ben je daaraan verplicht omdat het 'normaal' is. dus dat is eigenlijk geen vrijheid want als je geen werk hebt kun je geen geld verdienen ook zo'n verplichting want zonder geld zul je ook niet echt een leven hebben. dus het is heel ingewikkeld. en je kunt daar. niks aan doen. maar ik vind ook de.regels in nederland best streng en sommige idd nutteloos. goeie collumn ;D

    1 decennium geleden
  • Diaval

    iedereen zit opgesloten in deze (deels noodzakelijke) maatschappij.
    We worden geboren, groeien op, gaan jarenlang naar school om interessante (en ja, ook een helenboel nutteloze) dingen te leren. En hierna gaan we werken om geld te verdienen, waarmee we dan niet kunnen doen wat we willen omdat onze maatschappij beslist heeft dat eten, energie, water enz... zo duur zijn. En eens je dan eindelijk met pensioen bent en wél de dingen kan doen die je wilt doen omdat je er eindelijk tijd voor hebt, kan of wil je die dingen al lang niet meer doen.
    Iedereen loopt mooi in het rijtje, anders word je arm en kom je op straat terecht.
    Berst triest eigenlijk.

    1 decennium geleden
  • Kobyla

    Hmm, interessant onderwerp. Heb er dit weekend ook veel over gehoord.
    Er is eigenlijk wel een kleine beperking van vrijheid nodig als je wilt dat de samenleving goed loopt.
    Zo deeed ik dit laatst: We werden verdeeld in twee teams met ieder team een pion. En dan een bal. Toen werd gezegd dat we moesten beginnen zonder dat we wisten wat we moesten doen. Het werd dus heel random achter een bal aanhollen en 1 keer kwam iemand op het idee om te gaan rugby'en wat algauw weer voetbal werd. Dit liet ons zien dat je altijd wel een beperking in vrijheid hebt. Met alle vrijheid kan je geen spel spelen.. En zo werkt het denk ik ook zo ongeveer in de samenleving.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen