Prestatiedruk
Een woord waar elke leerling en student overal ter wereld meermaals mee wordt geconfronteerd. Dat wilt niet zeggen dat ik dat altijd positief vind, maar het is nu eenmaal een feit.
Ik ben vast niet de eerste die jullie komt vertellen dat de maatschappij in het algemeen een grote druk op ons legt. Steeds meer mensen lijden aan faalangst, slapeloosheid, oververmoeidheid en meer van dat soort kwaaltjes.
Ook de scholen spelen hier een grote rol in. Natuurlijk, dit hangt af van school tot school, en ik geloof - en hoop - dat het in de meeste scholen nog goed meevalt. Maar er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk...
In eerste instantie ben ik het er volledig mee eens dat een beetje druk geen kwaad kan. Iedereen heeft wel eens extra motivatie nodig en iedereen zou zijn uiterste best moeten doen om te laten zien wat hij/zij waard is. Maar soms gaat het er gewoon over. Zo zijn er bijvoorbeeld scholen waar leerlingen op vocabulariumtesten voor Latijn verplichten om altijd 18/20 te halen, en anders strafstudie. En nee, die leerlingen worden niet geholpen. Wie niet mee kan, valt af. Zo simpel is het. Harde school zeg je? Ik ken ouders die net zo erg, zo niet erger zijn. Ouders die hun kinderen verplichten om voor alles bij de drie beste van de klas te zitten, ongeacht wat de omstandigheden zijn.
Dit zijn twee voorbeelden van wat ik noem 'slechte druk', omdat de drukzetters geen rekening houden met de capaciteiten en noden van de 'slachtoffers'. (In dit geval de leerlingen en de kinderen.) Het is enkel de prestatie die telt en niet de hoeveelheid moeite die je erin steekt. Terwijl het mij net logisch lijkt dat het omgekeerd zou zijn. Hard werk moet immers -naar mijn mening- altijd beloond worden. Ik zeg niet dat de prestatie niet belangrijk is, maar wel dat hij veel minder belangrijk is. Ik vind het veel belangrijker dat je ten volle gaat voor wat je doet. Dat is niet alleen een mooie karaktereigenschap, er is ook veel meer eer aab als je kan zeggen dat je hebt gewerkt voor hetgeen je hebt. Als je kan zeggen dat je alles echt hebt verdiend met je harde werk, in plaats van dat je het enkel en alleen hebt verkregen door talent.
Ik vind ook dat de scholen hier meer nadruk op moeten leggen. Maar dat zal wel nooit gebeuren. Uiteindelijk zijn het alleen je punten die bepalen wat voor werk je later gaat doen, en waar je terecht zult komen. De manier waarop je aan die punten bent gekomen is dan van ondergeschikt belang.
Of dat zeggen ze dan toch...
Reacties (8)
je inzet telt meer dan dat hakkelen en stakkelen voor de klas..
1 decennium geledenik had der ook altijd moeite mee, later dat ik gewoon echt steeds ziek werd gewoon van de gedachten dat ik al voor de klas moest staan.
Had me echt het nekken gelaten, ik kreeg dan ook nog wel de tip, zie je leerlingen voor wie jij moet spreken *naakt* ja echt denk gewoon dat ze niks aan hebben en dat hun voor schut zitten, geloof me het werkt voor een klein deel. of doe net alsof je de klas in kijkt maar kijk gewoon naar een muur.
Ik heb het tot 4 jaar geleden moeten doen, ik moest presentatie's houden over Wetten ( ja alle wetboeken).
Ik had dan ook een hele strengen maar rechtvaardige leeraar, ik mocht hem graag, hij merkte ook aan mij dat ik het echt niet fijn vond om daar te staan.
Maar om het fijt dat je der al gaat staan maakt je een sterk en goed persoon want je durft er tenminste voor uit te komen.
Mijn hoofd was altijd roder dan rood als ik dan daadwerkelijk voor de klas stond.
Ik hoop dat jullie wat aan deze kleine tips hebben.
Durf je het echt niet en ben je dus daadwerkelijk er zo ziek van vraag desnoods of je het alleen voor de leraren mag doen, heb ik ook vaakzat gedaan ja het is wel 2x zo eng maar je voelt je wel beter, dan voor alle leerlingen. intans zo had ik het ervaren.
dus laat je niet gek maken, wat jij later wilt heeft meer te maken met wat je nu bent en dat kan en mag niemand veranderen.
Dus deels eens maar ook deels oneens..
je inzet telt meer dan dat hakkelen en stakkelen voor de klas..
1 decennium geledenik had der ook altijd moeite mee, later dat ik gewoon echt steeds ziek werd gewoon van de gedachten dat ik al voor de klas moest staan.
Had me echt het nekken gelaten, ik kreeg dan ook nog wel de tip, zie je leerlingen voor wie jij moet spreken *naakt* ja echt denk gewoon dat ze niks aan hebben en dat hun voor schut zitten, geloof me het werkt voor een klein deel. of doe net alsof je de klas in kijkt maar kijk gewoon naar een muur.
Ik heb het tot 4 jaar geleden moeten doen, ik moest presentatie's houden over Wetten ( ja alle wetboeken).
Ik had dan ook een hele strengen maar rechtvaardige leeraar, ik mocht hem graag, hij merkte ook aan mij dat ik het echt niet fijn vond om daar te staan.
Maar om het fijt dat je der al gaat staan maakt je een sterk en goed persoon want je durft er tenminste voor uit te komen.
Mijn hoofd was altijd roder dan rood als ik dan daadwerkelijk voor de klas stond.
Ik hoop dat jullie wat aan deze kleine tips hebben.
Durf je het echt niet en ben je dus daadwerkelijk er zo ziek van vraag desnoods of je het alleen voor de leraren mag doen, heb ik ook vaakzat gedaan ja het is wel 2x zo eng maar je voelt je wel beter, dan voor alle leerlingen. intans zo had ik het ervaren.
Dus ik ben een deel eens en een deel ons eens, want het telt voor zo ver van wat jij der verder later mee wil gaan doen..
Laat je niet gek maken, jij bent zoals je bent en dat kan en mag niemand veranderen.
Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Niet alleen je punten bepalen wat voor'n baan jij later krijgt, hoe jij later terecht komt. Dat bepaal jij zelf ook. Maar leraren, ouders en andere mensen kunnen inderdaad erg veel druk op onderwerpen leggen. Zoals mijn mentor soms doet op mij. Ze doet op bepaalde dingen een extra schepje er bovenop. Bijvoorbeeld ik was trots op mijn raport maar mijn mentor kon alleen maar 2 onvoldoende's zien op raport. Niet naar die negen die ik voor wiskunde stond. Opmerkelijk is dat mijn ouders juist heel anders zijn. Ik ben van 1 VMBO naar 2 HAVO gegaan omdat VMBO gewoon te makkelijk voor me was. Maar mijn cito toets uit groep 8 was goed voor HAVO. Maar mijn ouders dachten juist dat het een te grote druk voor me zou zijn en dat ik het niet aan zou kunnen. Heel erg lief van ze maar daardoor heb ik wel veel moeite moeten doen om uiteindelijk toch naar HAVO te kunnen. Niet veel mensen stappen over van 1 VMBO naar 2 HAVO. Ondertussen zit ik nu op 4 HAVO. Dus misschien moeten ze soms iets meer vertrouwen in me hebben en het me eerst laten proberen. In het algemeen ben ik een echte doorzetter (:
1 decennium geledenik ben het hier zoals de meesten mee eens.
1 decennium geledenIkzelf deed vorig jaar ook Latijn en ik heb met mijn laatste examen tot 's nachts geleerd. In totaal had ik 67 / 100 en mijn ouders beweren tot op de dag van vandaag nog steeds dat ik er bijna niet voor geleerd had. Ongeveer een week geleden had ik nog een gesprek met mijn vader over mijn schoolresultaten en hij zei dat hij niet tevreden was. Mijn rapport was goed, ik was nergens gebuisd en ik moest als 'straf', wat ik maar zinloos vind, al mijn cursussen overschrijven waar ik onder de 70% had. Ook zei hij dat hij van me verwacht dat ik bij de 5 beste van de klas zit. Sorry hoor, maar, ik denk dat ik betere punten zal halen als hij me wat meer motiveert dan demotiveert. We staan allemaal wel voor iets onder druk, het minste wat onze ouders dan kunnen doen is ons een beetje steunen!
PS: Eindelijk kan in mijn hart eens luchten, het voelt zo bevrijdend. Dank je!
Ik ken dit wel, ik zit in 2VWO doe Latijn als plusvak, maar dat is niet zo zeer het probleem.
1 decennium geledenZe vragen echt heel veel van ons, bijvoorbeeld: om de zes weken heb ik een proefwerkweek.
En dan geven ze in de week voor die proefwerk week meestal nog zo'n 10 a 15 so's, presentaties en luistertoetsen.
En inderdaad als je het niet haalt, bye bye school.
Goed er zijn best veel scholen waar dit zo is, maar dan geldt ook de steun vanuit huis nog.
Mijn ouders helpen altijd maar er zijn ook kinderen die alles zelf moeten doen maar waarvan de ouders zeggen dat ze minimaal een 8 moeten halen.
Ja dan sta je onder druk.