Schoonheidsidealen

De kerstperiode; een periode van vreugde, feest, geloof, veel familiebezoekjes en vrede.
Klinkt allemaal heel leuk en fijn, maar er is ook een keerzijde aan de medaille. Natuurlijk zijn er de duizenden daklozen die nu, terwijl ze bijna doodvriezen, restjes uit vuilnisbakken moeten graaien om te overleven, en die van een kerstmenu alleen maar kunnen dromen, maar daar wilde ik het nu eens niet over hebben. Niet omdat ik dat niet erg vind, in tegendeel, maar omdat ik denk dat de media, het OCMW en verscheidene andere hulpinstanties deze mensen al genoeg aandacht geven rond deze periode (hoewel ze dat het hele jaar rond zouden moeten doen!), en voor hen al al het mogelijke proberen te doen.
Nee, rond deze periode gaat mijn hart uit naar verschillende meisjes en jongens uit onze eigen streken die het goed stellen. Zij, die niets tekort komen, die nacht in nacht uit kunnen gaan feesten, die alles krijgen van hun ouders, die hopen vrienden hebben,.... maar die ondanks dat niet gelukkig zijn.
Mijn hart gaat uit naar die duizenden jongeren die ondanks de vele complimenten die ze krijgen over hun lichaam, er maar geen vrede mee kunnen nemen. Naar die mensen die op kerstavond heerlijke gerechten krijgen voorgeschoteld, maar die er niet van durven eten uit vrees om aan te komen, of om gepest te worden. Mijn hart gaat uit naar die mensen die dreigen weg te kwijnen van pijn, maar toch fier elke dag hun glimlachend masker opzetten zodat niemand zou zien hoe het echt met hen gaat. En mijn hart gaat speciaal uit naar dat meisje/die jongen die nu met tranen in haar ogen deze column zit te lezen, starend naar de littekens op haar pols omdat ze weet dat ik het over haar heb.
Aan hen allen, en eigenlijk aan iedereen, wil ik zeggen dat schoonheid maar een idee is. Het is maar een mening. Dat persoon A een bepaald kleedje mooi vindt, wil niet zeggen dat persoon B het ook mooi moet vinden, en al helemaal niet dat de rest van de wereld dat mooi moet vinden. Wat geldt voor kleedjes geldt ook voor een menselijk lichaam. Het is niet omdat één iemand je mooi vindt, dat iedereen je mooi vindt. En het is al helemaal niet dat omdat iemand jou minder mooi vindt, dat je dat ook bent. Daar kies je zelf voor. Als jij jezelf mooi vindt, laat de anderen dan maar zeggen wat ze willen; jij moet met jouw lichaam leven, zij niet.
Jullie moeten weten dat jullie echt wel alles waard zijn dat jullie hebben, jullie verdienen enkel en alleen het beste. Geloof niemand die iets anders beweert dan dat!
En als jullie mij niet geloven, vraag dan maar eens rond bij je vrienden, familie,... wat zij mooi vinden. Je zal zien dat er echt geen definitie voor is. Zelfs de geweldige media die er altijd als eerste bij is om overal commentaar op te geven, heeft geen vast beeld van wat mooi is. Er zijn periodes in de geschiedenis geweest dat dikkere mensen als ideaal werden gezien, en er zijn periodes dat slankere mensen als ideaal werden gezien.
Punt is, dat schoonheidsidealen wel continu veranderen, maar schoonheid zelf niet. Iedereen is mooi op zijn manier, je moet het gewoon zelf als eerste durven geloven.
Dus pak op dat stuk taart, en laat je maar eens lekker gaan! Zo belangrijk is die lijn écht niet hoor...

• 1
• 2
• 3

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen