Zinloos geweld tegenover verdraagzaamheid
Tegenwoordig hoor je het vaker in het nieuws: zinloos geweld. De laatste tijd hoor je, als Belg, veel over het centrum van Antwerpen, daar de streken van Borgerhout en dergelijke. Of zoals in de volksmond: Borgerokko. Begrijp me niet verkeerd: ik heb er niets tegen dat mensen uit verre landen zich in Antwerpen komen vestigen en proberen een graantje mee te pikken van de Belgische staatskas terwijl sommigen het vertikken om Nederlands te leren en koppig enkel en alleen hun eigen taal willen blijven spreken. Maar cijfers liegen niet. Deze buurten hebben een hoog gemiddelde van misdaden, van diefstal tot moord. Niet alleen deze buurt, maar ook andere buurten komen vaker dan anderen in het nieuws zoals Wilrijk en Deurne. Wordt de kern van de stad Antwerpen slechter? Of denken misdadigers: “Oh kom, we gaan met z’n allen Antwerpen terroriseren!”. Komt het door de immigratie van verre buitenlanders? Ik weet het niet. Ik ga er ook niet over oordelen. Het enige dat ik weet is dat de dingen die de laatste tijd in de grote steden gebeuren onmenselijk zijn.
Je hoort dingen zoals mensen die recht voor hun huisdeur in elkaar worden geslagen, de mond van een jongere die overgesneden wordt en mensen die gewoon voor de lol in elkaar getrapt worden.
Ik zie er de fun niet van in. Waarom ga je in hemelsnaam nu een achttienjarige jongen in elkaar slaan om daarna zijn mond over te snijden? Wie weet zat die jongen in een rivaliserende bende of zoiets, maar dan zie ik er de fun nog steeds niet van in. Ik ben echt tegen zinloos geweld. Als je jouw agressie kwijt wil door te boksen en te trappen, dan ga je maar naar een fitness waar je jezelf kan uitleven op een boksbal of zo’n hangende zak. Wat haalt het nu in uit om iemand in het ziekenhuis te slaan?
Als er nu eventueel problemen zouden zijn, dan moet je die uitpraten. Iemand een pak slaag verkopen, is niet de oplossing. Daarbij, als je betrapt wordt of de autoriteiten komen achter deze feiten, dan heb je pas problemen. De rechtbank is niet mild voor opzettelijk slagen en verwondingen. Maar goed ook. Berecht iedereen maar die achter de feiten van opzettelijk slagen en verwondingen zit. We leven in 2012, bijna in 2013. We hoeven geen middeleeuwse praktijken uit te voeren om het zo te zeggen. Wij zijn toch geëvolueerd? Als je iedereen een oog zou uitsteken omdat die naar jouw vriendin kijkt, dan hebben velen geen zicht meer.
Verdraagzaamheid is tegenwoordig ver te zoeken. Iedereen wil maar en wil er niets of weinig voor doen. Vriendelijkheid en verdraagzaamheid zijn termen die velen niet in hun woordenlijst hebben staan. Het is eigenlijk een schande. Een mooie afsluitende quote vind ik die van Ghandi: “An eye for an eye would make the whole world blind.” Ondertussen is deze quote al vaker opnieuw leven ingebracht door beroemdheden die daar ook om geven. Maar het kan niet vaak genoeg herhaald worden in mijn ogen. Als iedereen constant lichamelijke wraak zou nemen, dan zou iedereen vol littekens staan en heel veel lichaamsdelen missen.
Als liefde een drug zou zijn, dan zouden we allemaal bloednuchter zijn, denk ik soms.
Reacties (4)
Ik ben het grotendeels met je eens, alleen is het denk niet een zaak van willen maar niet doen en eerder een zaak van willen maar niet kunnen.
1 decennium geledenEr valt heel weinig te doen tegen zinloos geweld. Ja, je kan mensen sensibiliseren, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat degenen die het geweld plegen daarvoor ontvankelijk zijn.
Er is idd teveel geweld in de wereld. En toch, ondanks dat verdraagzaamheid idd bijna uitgestorven is, bestaat de vriendelijkheid en beleefdheid wel. Er zijn nog altijd mensen die opstaan voor oude mensen in de trein, jongens die beleefd hun plek aanbieden.
. Van agressieve Marokkanen heb ik nog niet veel gemerkt.
1 decennium geledenHet is verschrikkelijk dat er mensen voor de lol worden mishandeld. Maar ik hoop dat er mensen blijven bestaan die er iets tegen durven doen. Ik geloof nog dat er genoeg goede mensen bestaan.
Over buitenlanders in Antwerpen, er zitten sowieso veel Nederlanders
Ik vind je columns meestal heel goed en ik snap ook de achterliggende visie van deze column, maar ik vind deze éne zin toch niet geweldig: ' ik heb er niets tegen dat mensen uit verre landen zich in Antwerpen komen vestigen en proberen een graantje mee te pikken van de Belgische staatskas terwijl sommigen het vertikken om Nederlands te leren en koppig enkel en alleen hun eigen taal willen blijven spreken.' Eigenlijk maak je met deze zin duidelijk dat je er wél iets op tegen hebt. En vind je het ook niet een beetje vreemd om te zeggen dat ze het 'vertikken om Nederlands te leren', terwijl je niet weet of hen de kans wordt aangeboden om dat te doen? Natuurlijk zouden ze gewoon naar buiten kunnen gaan en met hun buren kunnen praten, maar die mensen komen hier aan en hebben hier al familie en ze zitten gewoon vast in de gewoonten van hun geboorteland. En dan vind ik dat er ook innitiatieven van onze overheid moeten komen om hen te laten integreren en dat we niet gewoon met de vinger naar hen moeten wijzen en hen van dingen moeten beschuldigen die we klakkeloos aannemen.
1 decennium geledenEen goede column, maar 1puntje wil ik zeker nog eventjes meegeven: iedereen moet eens nadenken over het woordje 'verdraagzaamheid'. Zet het in de 1e persoon enkelvoud en je krijgt 'ik verdraag u'. Dan betekent het eigenlijk net zo veel als iemand er maar bij nemen zoals hij of zij is, hoezeer het ook tegen je zin is, ik zal je er maar bij moeten nemen. Een beter woord zou dan zijn 'erkenning' of 'beleefdheid'. Natuurlijk is verdraagzaamheid een mooi woord, we nemen elkaar zoals we zijn, maar de negatieve betekenis loert toch wel om het hoekje... Food for thought!
1 decennium geleden