Principes
Ik ben een vrouw van principes. Ik houd me aan enkele regeltjes die ik zelf heb opgesteld en ik probeer me niet te laten verkleiden. Woensdagavond is één van mijn vele principes doorbroken. Ik heb altijd gezegd dat ik de eerste 2-3 jaar niet drink als ik moet gaan rijden met de auto. Zelfs niet één of twee pintjes wat eigenlijk wel mag. Maar ik had het mezelf de eerste 2-3 jaar afgezworen om er te drinken als ik achter het stuur moest. Naar het schijnt is de politie er heel streng in als je positief blaast in de eerste 2 jaren dat je auto rijdt. Laat ik nu nog maar sinds vorig jaar september alleen rijden. Dus ik rijd nog maar een jaar, vandaar dat ik nog in die kritieke periode zit waarin ze je harder aanpakken. Om deze reden heb ik dus het principe dat ik niet drink als ik moet rijden.
Woensdag blijf ik altijd plakken na de training (op de rivier) in onze kantine. Jan kwam zijn training op het kanaal ook naar de club. Hij had een fles champagne bij die hij had gekregen omdat hij tweede was geworden van de eenzit marathon varen (wat een enorme prestatie is!). Hij deelde dat uit, maar ik zei “Doe maar niet, want ik moet nog rijden.” Ik weet niet of je het kent, maar dan dringen ze aan dat je het toch maar aanneemt enzo. Ik bezweek. Ik heb champagne gedronken en ik moest daarna naar huis rijden. Het zou weer typisch zijn dat wanneer ik eens iets tegen mijn principes doe, ik ineens een controle ofzoiets zou krijgen. Dus op de terugweg was ik me er mentaal al aan op voorbereiden dat ik ineens alcoholcontrole zou hebben. Uiteindelijk heb ik geen alcoholcontrole gehad, maar het zou me niet verbazen, moest ik dat net dan hebben.
Bah, bij de eerste slok van mijn glas voelde ik me al schuldig tegenover mijn principes. Het was nochtans hele lekkere champagne. Maar na enkele minuten was ik mijn principes alweer vergeten. Tot ik in de auto kroop, dan kwam dat schuldgevoel weer terug. Wat haatte ik mezelf toen. Ondertussen is dat wel over, maar ik ga me toch voornemen dit niet te vaak te laten gebeuren. Maar jah, regels zijn er om overtreden te worden.
Wie van jullie heeft ook zo van die principes? Hebben jullie die ooit al doorbroken?
Reacties (10)
Ik ben tegen roken en drank (drank totdat ik het officieel mag en daarna maar met mate) en nu heb ik sinds een tijdje een vriend (die wel alles officieel mag etc.) en we waren dus op een feest van een vriend van hem en er is mij wel een keer of 3/4 gevraagd of ik een biertje wou (ik mag nog niet officieel bier) en toen heb ik heel netjes 'nee dankje' gezegd een hele avond lang. Dit, samen met een klassenfuif en een gezellig avondje met vriendinnen en drank, laat zien dat ik gewoon niet drink, hoe vaak ze het ook vragen! Ben best trots op mezelf!
1 decennium geledenwel vroeger was ik erg tegen roken, maar dat principe is intussen ook al gebroken,
1 decennium geledenmaar drugs heb ik nog nooit aan geraakt. Het is niet echt een principe maar ik houd het wel in mijn achterhoofd
en omdat ik ooit super ziek ben geworden van een hamburger heb ik dat ook nooit meer
gegeten, ik word ook altijd misselijk als ik ze tegen kom op een reclame bord ofzo ^^
Ik heb dat met drugs en sigaretten.
1 decennium geledenDat is tegen mijn principes en dat ik vrijwel altijd al zo geweest.
Wat ook tegen mijn principes is, is het eten van konijn, kikkerbillen en paardenvlees...Bij konijn en paardenvlees is dat omdat ik die diertjes te lief vind :W
En kikkerbilletjes omdat ik het gedacht niet van me kan afzetten dat het lijkt alsof je de kont van een kikker eet.
Wat ook tegen mijn principes is, is het doden van dieren.
Tenzij het een mug of een vlieg is.
Ik ben van mening dat je een beetje respect mag tonen aan de natuur, ook al heb ik echt een hekel aan sommige dieren.
Ik ben namelijk als de dood voor spinnen, maar ben meer geneigd om te vragen of iemand dat weg wilt doen, dan het zelf te doden.
Tot hiertoe respecteer ik mijn eigen principes nog altijd.
Waar ik best trots op ben.
Wel, zolang je onder de limiet blijft hoef je je eigenlijk niet schuldig te voelen, hoewel ik het begrijp...
1 decennium geledenIedereen gaat wel eens tegen zijn principes in...
Ik heb inderdaad wel veel principes, als je kijkt naar de gemiddelde puber van 15 jaar. Ik hou me er erg aan, maar het is nou niet dat ik er erg me best voor moet doen. Zo 'zweer' ik nooit iets. Het heeft, vind ik, te veel betekenis, en al helemaal als je bekijkt wat het vroeger betekende. Toen betekende het dat je er zo zeker van was, dat je het gewoon op álles durfde te zweren, je religie, jouzelf, je familie, alles. Nu gebruiken mensen het veel te vaak vind ik. Ook scheld ik nooit met ziektes. Sowieso nóóit met 'Kanker'. Ik heb er al moeite mee dat woord uit te typen. Eigenlijk ook niet met oudere ziektes, zoals Tyfus, of Tering. Ik vind dat je er gewoon niet moet spotten. Ik heb het een keer gedaan, in het 1e of 2e, maar dat vind ik nog steeds stom van mezelf, en het was gelukkig niet tegen iemand als scheldwoord, maar een opmerking, waar een iemand bij was. Alsof het dan minder erg is, maar alsnog. Ook scheld ik nooit met Verdomme met 'God' er voor. Ik vind het intolerant, ookal ben ik niet gelovig (Tenminste, ik weet niet precies waar ik in geloof). Ik vind het onrespectvol.
1 decennium geleden