Eén van de belangrijkste vragen in ons leven is waarschijnlijk: Wat wil je bereiken? Waar wil je met je leven naartoe? Hoe ga je je leven leven? Hoe ga je met anderen en jezelf om en wat is er écht belangrijk?
Hier denken sommige mensen bijna helemaal niet aan en anderen dan weer veel te veel. Ik hoor tot degenen die te veel nadenken.
Uiteindelijk wil iedereen gelukkig zijn, dat lijkt me het meest standaard levensdoel. Toch betekent zelf dit voor iedereen iets anders: sommigen willen een gezin en een normaal saai leventje, anderen willen wat meer actie, een beetje spanning, nog andere mensen willen erkenning voor altijd een beetje verder leven in herinneringen.
De normen zijn hoe je jezelf dwingt te gedragen, wat jij juist vindt, ook dit is zo verschillend. Ik wil bevoorbeeld niet oordelen over wie ik niet ken, verder zoek ik altijd een gulden middenweg en blijf ik beleefd, ik wil compleet eerlijk zijn, hoewel dat soms niet geaccepteerd wordt, zo wil ik leven, anderen hebben bijvoorbeeld een compleet andere gedragscode voor zichzelf opgesteld.
Waarden zijn de ideeën achter je normen. Onafhankelijkheid, beleefdheid, behulpzaamheid, eerlijkheid, respect! Dit zijn voor mij belangrijke, er zijn er natuurlijk nog stukken meer, en voor iemand anders zijn er nog eens duizenden andere opties.
Een levensvisie is de combinatie, hoe jij wil leven en wat je wil bereiken, wat je wil betekenen in de maatschappijk, in een anders leven.

Persoonlijk wil ik gelukkig zijn en anderen gelukkig maken. Vrienden en familie zijn echt alles voor mij, dus die komen meteen op de eerste plaats. Verder is een leuke job belangrijk, anders neem je die dingen mee naar huis en hebben ze er daar last van, dat wil ik zeker niet laten gebeuren.
Verder is anderen gelukkig maken - met je werk, bij je thuis of gewoon eens een onbekend persoon die je kan doen lachen - zeer belangrijk voor mij. Het is iets dat zeer veel voldoening geeft en voor iedereen gezellig is.
Als je leeft volgens je normen en waarden, jezelf aan je levensvisie houdt en die niet verraad, kan je jezelf achteraf niets verwijten. Dat is waar ik naar streef, hoe ik wil leven. Dat is hoe je wilt leven, wie je wilt zijn, daar streef je naar.
Mensen die hun visie bijstellen omdat iets even tegen zit, vind ik zeer jammer. Maar toch leer je bij met ouder worden, nieuwe mensen te leren kennen, je gaat andere dingen belangrijk vinden, dus gaat je visie veranderen.

Wat is jullie levensdoel? Varieert jullie visie over het leven?

Reacties (4)

  • Aleida

    Op dit moment weet ik alles nog niet helemaal goed. Ik denk er veel over na maar het blijven toch moeilijke vragen voor mij. Heeft mijn leven wel zin? En natuurlijk de zes levensvragen namelijk: Wie is de mens? Wat is de natuur? Wat is tijd? Hoe behoren mensen met elkaar om te gaan? Wat is belangerijk in het leven? Wat is de betekenis van lijden en dood?
    Of ik nu al op mijn 15de hierop antwoord kan geven? Nee, dat kan ik niet. Ik vind dat ik nog te jong en te weinig levenservaringen heb opgedaan om dit te kunnen beantwoorden. Ik zit nu juist in een tijd waar ik ontdek wie ik zelf ben.
    Ik ben oorspronkelijk gedoopt, communie gehad en vormsel gedaan. Maar of mij dat nou een echte christen maakt? Nee. Ik geloof niet in god dus volgens mezelf dus ook niet meer in het Christendom. Dat is wel moeilijk doordat vele in mijn familie wel christen zijn. Ik heb nu al de keuze voor mezelf gemaakt dat ik me ga uitschrijven bij de kerk zodra ik 18 ben en het zeker weet.
    Wat voor op dit moment erg belangerijk is dat ik veel plezier kan maken met vrienden. Dat ik me nergens zorgen om hoef te maken en vooral dingen doe die ik leuk vind. Na de middelbare school ga ik een studie doen die ik heel mijn leven met veel plezier kan gaan doen.
    In mijn familie is niet iedereen even belangerijk voor me. Vooral mijn broer en zussen en moeder en vader zijn verre uit het belangerijkste uit mijn familie. Voor de rest heb ik het niet zo op mijn familie. (:

    1 decennium geleden
  • Hearthstone

    Je hebt het precies zo verwoord als ik ook zou doen. Ik deel vrijveel dezelfde waarden. Mijn vriendin zei laatst; Je bent altijd zo eerlijk, dat je soms té eerlijk bent en mij kwetst. Dat is nu ook weer niet mijn bedoeling, maar ik probeer wel gewoon met oprecht te zijn zo ver mogelijk te komen.
    Ik kom uit een gezin waar geloof belangrijk is. Zelf ben ik daar niet mee bezig, maar het vloeit wel door in de opvoeding die je krijgt en soms merk ik dat ik andere normen en waarden heb dan de mensen om mij heen. Wat soms wel vervelend kan zijn..
    Mijn levensdoel is; de wereld zien!
    Ik weet dat er heel veel mensen zijn die dat zeggen en die dat willen, maar ik hoor het ook zo vaak bij mensen die al 40 zijn. Dan denk ik; "Heb je het niet al te lang uitgesteld?" Dat wil ik dus echt niet! Ik wil het liefst na mijn studie vertrekken en voor 1 jaar niet meer terugkomen om de wereld te zien en te ervaren. Dat lijkt me hemels. Ik ben er nu dan ook al volop voor bezig.
    Daarnaast, Q barst hier van de mensen die schrijven, maar ik hoop schrijver te worden. Fulltime. Maar dat levensdoel heb ik iets minder zelf in de hand, helaas. Maar ik zal zeker 100% mijn best doen (; Want uiteindelijk wil ik graag met mijn schrijver iemand kunnen inspireren. Dat lijkt me prachtig. Omdat zoveel mensen/schrijvers mij ook hebben geinspireerd (:
    Zoals gezegd, goed stuk!

    1 decennium geleden
  • RebeccaB

    Ik denk ook vaak over de toekomst na.
    Sinds een paar jaar heb ik al een beeld wat ik graag wil bereiken.
    Het is een heel simpel beeld: Zelf een huisje kopen, het naar mijn zin maken, lekker verder leven en genieten van alles om me heen.
    Ik heb sinds een jaar ook een relatie en wil hem ook in deze plannen verwerven.

    Zo zijn mijn plannen dus heel simpel. =)

    Mijn levensmotto: Geniet van alles om je heen, leer van je fouten!

    1 decennium geleden
  • Fennec

    Levensdoel is uiteraard gelukkig worden. Door anderen gelukkig te maken en mensen ontmoeten die belangrijk voor mij worden en de mensen die al belangrijk zijn dichtbij te hebben.
    Op dit moment probeer ik te laten zien dat ik voor mezelf kan zorgen (wel met financiële hulp van ouders maar zelfstandig zorgen voor eten, gezondheid en mijn zooi). Ook hoop ik mij een beetje thuis te gaan voelen in Antwerpen en op de uni. Daarnaast nog wat studiepunten behalen om zo volgend jaar vrijstellingen te krijgen als ik geneeskunde doe (maar dat hebben nog zo'n 90 andere biomedici hier als doel).
    Natuurlijk varieert mijn visie maar soms schiet het ook weer terug naar een oude.
    Maar meestal is toch wel dat ik denk dat je goed moet doen met jouw leven zoals jij denkt dat goed is.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen