Opgroeien
Opgroeien is één van de laatste dingen waar ik zin in heb, maar ik was altijd al zo'n lastig kind dat niet wou spelen, niet gek deed en heel serieus, dingen begreep waar ze te jong voor was... Een echt lastpost, al zeg ik ht zelf, als ouder wil je een KIND! Maar toen werd ik ouder en besefte dat ik eigenlijk heel wat gmist had, wat ik nu probeer in te halen, niet door met poppen te spelen, maar door veel meer gek te doen, te lachen...
Ik besefte opeens dat ik geen zin had om op te groeien en trok me op aan het feit dat ik nog niet eens 16 ben, wel, dat argument vervalt allicht ook, op 17 augustus... Ik geloofde dan maar dat ik te jong was om verantwoordelijkheid te nemen, dingen zelf te regelen, mezelf te redden in deze grote, enge, onbegrepen wereld. Maar nu ik erachter ben dat dat niet eens zo is, zit ik dus met een probleem. Ik wil echt niet ouder worden, niet volwassen worden, ik wil het niet, maar het ziet er niet naar uit dat je het kan tegenhouden.
Ik heb een vakantiejob gedaan, een maand lang, en dat lukte perfect, met zijn up en downs, wel te verstaan. Als ik een job kan hebben, voor mezelf zorgen, dan word ik steeds volwassener...
Het idee dat je jezelf kan redden in die volwassene wereld zou geruststellend moeten zijn, aan de ene kant is het wel zo, maar het idee dat ik volwassen aan het worden ben, staat me meer dan een beetje tegen.
Ik wil jong zijn, leven, geen zorgen hebben, domme dingen doen, waar je iets uit kunt leren. Ik heb geen zin om te moeten werken, verantwoordelijk te moeten zijn, ookal zou ik het waarschijnlijk wel aankunnen, met een beetje hulp zelf al binnenkort...
Ik ben niet van plan om mezelf vast te zetten, ik wil eerst leven, gek doen, plezier hebben en misschien zelfs onverantwoordelijk zijn. Daarna is er nog tijd genoeg om serieus te zijn, ik ben tenslotte nog geen 16, of binnenkort nog maar net. Wat is 16 uiteindelijk, je mag misschien meer dingen doen, maar uiteindelijk wordt het door volwassenen gezien als de leeftijd waarop de meeste domme dingen gebeuren.
Ik ken mezelf, dat gaat niet in erge mate gebeuren, maar ik ga wel plezier maken, onnozel doen en niet te veel nadenken, of dat beloof ik mezelf toch.
Ik ken voorbeelden van mensen die net als ik geen zin lijken te hebben om op te groeien, mensen die toch een paar jaartjes ouder zijn, die gewoon doen wat ze willen. Zo wil ik ook zijn, opgroeien zit er niet in, hoewel dat serieuze er misschien een beetje uit moet, gelukkig ken ik daar de perfecte persoon voor.
Als je dit leest, weet je wie ik bedoel...
Dus ik ga leven, want geef toe, 16 is echt niet oud, ook zeker niet volwassen, op de meeste vlakken toch niet, ookal lijkt het voor mij momenteel even zo...
Hoe zit het met jullie? Ook als de dood om opeens te merken dat je opgegroeid bent?
Reacties (7)
Ik vind het heerlijk om op te groeien, er zijn zoveel leuke nieuwe dingen die ineens mogelijk worden.
1 decennium geledenGelukkig is het ook mogelijk om op te groeien en met zoveel plezier als jij beschrijft te blijven genieten van het leven. Het sluit elkaar niet uit, ook al lijkt dat soms wel zo (:
Ik vind het wel eens jammer als er allemaal kinderen voetballen op de straat en dan zit jij in je kamer huiswerk te maken zo zonder problemen dat zij aan het spelen zijn, wil ik ook nog wel..
1 decennium geleden