Steeds dichterbij
Examenstress. Stress met het koor wat nu stop werd gezet wegens gebrek aan inzet bij de koorleden. En privéproblemen draafden op. Dat allemaal begint eindelijk te minderen. Nu komt het echte werk. Als ik er al aan denk, gaat mijn hart sneller slaan en krijg ik zweterige handjes. Ik word helemaal gek als ik eraan denk en twijfels nemen mijn brein over. Twijfels over of dit wel een goede beslissing was. Of ik niet te kort heb nagedacht over deze grote stap. Wil ik dit wel? Ja, dit wil ik. Waarom twijfelen? Weet ik niet. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar?
Nee, ik ga niet trouwen (komende honderd jaar moet ik daar nog niet aan denken).
Nee, het zijn ook niet de examens (daar ga ik vreselijk laks mee om).
Nee, ik ga ook geen ritje maken op de rug van een eenhoorn.
Amerika komt steeds dichterbij. Tien maanden weg van alles wat me bind op deze plek. Laatst kreeg ik te horen wanneer ik vertrek en dan komt de klap pas echt. Ik was al ingedeeld bij een gezin en een school. Ik heb even op mijn kiezen moeten bijten door de dresscode die ze daar hebben (nog net geen uniformen) en al zoveel moeten regelen. Nu komt het echte werk. De klap was vooral hard toen ik besefte dat ik écht ga. Het is zo onwerkelijk om te weten dat je weggaat over een paar maanden. Om precies te zijn: acht augustus vertrek ik naar New York. Daar blijf ik tot elf augustus en dan vlieg ik door naar Houston, Texas om daar vervolgens opgehaald te worden door mijn gastgezin en door te rijden naar het plaatsje Nederland, Texas.
Ik moet zeggen dat ik steeds zenuwachtiger word, maar er ook zin in krijg. Waar ik me het meest zorgen om maak, is vrienden maken. Ik moet ervoor zorgen dat ik me open opstel en me meng, maar ik moet daar nog flink aan werken. Gewoon doen.
Hebben jullie iets wat er binnenkort gaan gebeuren? Iets waar je super veel zin in hebt, maar tegelijkertijd ook heel erg zenuwachtig voor bent?
Reacties (9)
ik ga normaal in september samen wonen met mijn vriend.
1 decennium geledenStressen!
Wat als het allemaal tegen valt? wat als het financieel niet haalbaar is om het te combineren met school?
bah! om gek van te worden.
Ah supervet dat je naar Amerika gaat (:
. Ik voel die stress ook..
1 decennium geledenIk vertrek 1 of 2 september naar Canada, en ik weet hoe je je voelt
Just curious maar ga jij met TA(
Ik ga na de examens meedoen aan een schrijfwedstrijd. Dat is natuurlijk iets anders dan maanden in het buitenland zitten, maar stresserend is het zeker.
1 decennium geledenIk ga in deze zomervakantie naar Nice in Frankrijk naar een school toe om Frans te leren. Aan de ene kant lijkt het me heel erg leuk, maar aan de andere kant begin ik me steeds meer op mijn kop te slaan elke keer als ik net een Frans les heb gehad. Ik bak er namelijk helemaal niets van, en daar bovenop komt ook nog dat ik niet echt iemand ben die zomaar op mensen af zou stappen om vrienden te maken. Ik ben meer afwachtend. Dus in Nice zal ik misschien twee weken in een hoekje zitten afvragen waar iedereen het over heeft...
1 decennium geledenStress voor het telefoontje of ik geslaagd of gezakt ben:O
1 decennium geledenDat gaat echt komen!
Vorig jaar heb ik hem ook al gehad en toen was ik gezakt
Ik weet dat ik dit jaar echt wel ga slagen, maar ik ga die dag zo niet volhouden. Ik ben er bijna zeker van, omdat het dit jaar beter ging dan vorig jaar, maar de angst om te zakken zit er wel een beetje in.
Die dag wordt echt hels, zeker omdat het tot 4 uur duurt, voordat ik weet of ik geslaagd ben of niet...