Sinds de komst van Facebook zijn er heel wat jongerenlevens veranderd. Op zich niets mis mee, maar aan sommige gedragingen erger ik me wel eens. Zoals om de 5 minuten een nieuwe status posten. Op 5 minuten gebeurt er niet veel, dus het is zo onzinnig om heel de tijd hetzelfde te posten in andere woorden. Ik erger me er dan ook aan dat écht alles op Facebook gezegd wordt. Een beetje privacy misschien? Ik hoef het kleffe gedoe van een koppel niet te lezen tussen de andere reacties. Ik hoef ook niet elke scheet die je laat te weten. Ik wil niet weten dat je dan WEERAL gaat schaatsen. Sommige dingen hoor je niet eens te posten. Ga je op vakantie, leuk. Maar dat wil niet zeggen dat je de data er bij moet zetten. Er zijn niet alleen ‘vrienden’ die je status lezen. Genoeg criminelen die achter gezinnen zoeken die op vakantie gaan. Dus echt iedereen kan alles lezen. Zo heeft mijn beste vriendin eens een lang roddelbericht gelezen. Een stuk of 3 meisjes waren over een ander meisje aan het roddelen. Mijn beste vriendin was vriend met alle 4 de meisjes en vond het gewoon niet kunnen dat je op Facebook openbaarlijk zit te roddelen terwijl dat meisje gewoon mee kan lezen. Ik vind het zelfs een vorm van cyberpesten. Let them burn in hell.
Daarbij, als je alles al op Facebook post, wat zeg je dan tegen elkaar als je elkaar tegen komt in real life? Alles is namelijk al besproken op Facebook. Je leven moet echt zo saai zijn als je om de 5 minuten iets post. Zo zie ik ook vaak statussen van iemand waarin ze -constant- heel vaag doet. Alsof ze gedumpt is, of verliefd is, of weet ik veel wat. En als iemand dan vraagt waarover het gaat of waarom het zo slecht met haar gaat, dan krijgt die het antwoord: “Dat is privé.”. Oké… Waarom post je dan constant om de 5 botten hetzelfde bericht als het toch privé is en niemand het mag weten?
Mensen zijn zo gek de laatste tijd. Dat iedereen zoveel post op Facebook, dat Facebook eerder een leidraad of een rode draad doorheen je leven is. Ik geef toe, ik post wel eens graag iets op Facebook, maar niet om de 5 botten een onzinnig berichtje. Ik geniet nog van het menselijk contact dat je ook echt kan aanraken. Tjah, wat kan ik er aan doen?’ Ontvrienden’ kan, maar je krijgt er altijd weer andere mensen voor in de plaats die hetzelfde doen. Dus mijn advies: kom uit die luie stoel en zeg tegen iemand wat er is gebeurt, maar post het niet (meteen) op Facebook. Leer onderscheiden wat je beter voor jezelf houd en wat niet. Maak me trots!
Reacties (14)
Facebook? Dat gebruik ik enkel voor school, omdat mijn klas een facebookgroep heeft, dus is het wel handig om van dingen op de hoogte te blijven en vragen aan elkaar te stellen over taken en zo
1 decennium geledenMaar verder...
Mijn vader heeft een hekel aan facebook, op zijn werk roddelen ze over hem op facebook, of posten ze op een drukke dag 'ik verveel mij'...
En ook iets wat ik belachelijk vind: 'sorry, ik kan na school ni even een babbeltje blijven doen, ik moet snel thuis zijn om sociaal te gaan doen, op facebook'
Kom op zeg!
Mooie column. Hij's volledig waar.
1 decennium geledenOnze klas heeft het al gebruikt om te pesten. Dat meisje dat gepest werd, had geen facebook, dus dachten ze dat alles veilig was, maar een vriendin en ik lazen alles mee. (Wij deden niet mee aan het pesten) De vriendin nam prinstcreens en stuurde ze door naar de leerkracht, ik heb vertelt wat erin stond aan het meisje dat gepest werd.
Ik irriteer me ook aan nutteloze posts. Soms zet ik er ook wel ééntje op, maar niet om de 10 minuten.
De voornaamste reden waarvoor ik facebook heb, is om te volgen wat er gebeurd is. Er staan vaak tips en oplossingen en samenvattingen op van klasgenoten voor school.
Ik heb geen Facebook en daar ben ik trots op
ik vind dat echt gewoon grote onzin
1 decennium geledenDit is dus precies de reden waarom ik géén facebook heb.
1 decennium geledenAnd I'm proud of it!
True.
1 decennium geledenNeemt niet weg dat Facebook ook heel leuk kan zijn, en een goede vervanger voor als fysiek contact onmogelijk is.