Donkere dagen
dDonkere dagen, een misschien wat pessimistische titel, maar hij sluit een beetje aan bij mijn stemming van de laatste tijd. Je kan wel raden hoe die is!
Nee, het is niet de zon, die nog steeds vroeg ondergaat, die voor het donker zorgt. Het zijn niet de donkere wolken die het licht buiten houden. In tegendeel, ik hou wel van donker, hoewel ik niets tegen licht heb, voel ik me er beter in. In het donker kan je jezelf verbergen, ook heeft het donker een kalmerende werking op mij.
Maar dat is niet waar ik deze column voor schrijf, nee, dat is door het donker in mijn hoofd. Mijn geest is als de wolken voor het licht binnen in me. Mijn zon komt amper op! Hoewel ik het lebel depressief niet op mezelf zou plakken, dat wordt volgens mij te vaak gedaan wanneer iemand zich even slecht voelt en te weinig wanneer het echt zo is, voel ik me niet helemaal goed. Daar is, afgezien van mijn wiskundecijfers, niet echt een reden voor, nee. Volgens mij is de échte reden een gebrek aan een reden om gewoon te glimlachen. Ik heb de vreemde eigenschap om nooit te lachen wanneer daar geen reden voor is, maar eigenlijk ben ik best negativistisch, want er is toch altijd een reden om te glimlachen? Je hebt vrienden, familie, je bent gezond, haalt betrekkelijk goede cijfers. Je hebt genoeg te eten, drinken, een dak boven ons hoofd, een tv, computer en ga zo maar door. Die dingen die wij vanzelfsprekend zijn gaan vinden, maar andere mensen niet altijd hebben. We zouden er dankbaar voor moeten zijn, er voor moeten glimlachen, want geef toe, je kan niet zonder. We kunnen naar school gaan, leren, daarna doen we wat we willen, wat klagen we? Leerkrachten die ons vervelen, toetsen die slecht gaan, huiswerk dat moeilijk is of veel tijd kost? We kunnen doen wat we graag doen, hoeveel mensen in de hele wereld kunnen dat zeggen?
Degenen die dit niet kunnen, hebben, dat zijn de mensen die een reden hebben om niet te glimlachend. Ik had mezelf beloofd om niet aan goede voornemens te beginnen dit jaar, maar hoewel het al een beetje laat is, ga ik die regel toch maar eens breken - daar dienen regels voor, hé. Ik ga meer lachen, gewoon omdat er geen reden is om het niet te doen!
Je hebt alle redenen om gelukkig te zijn, denk daar maar eens aan als je je down voelt, je zult merken dat als je, net zoals ik, alles eens op een rijtje zet, je spontaan gaat lachen.
Glimlach, wees gelukkig!
Lachen jullie mee?
Kort, maar krachtig???
Reacties (8)
Geweldige column
1 decennium geledenIk kan mezelf hier echt in herkennen (ben ook een ramp in wiskunde ),ik vind hem erg goed geschreven en ga dat glimlachen zeker eens proberen!
1 decennium geledenLol, ik zit hier nu glimlachend op mijn stoel.
1 decennium geleden