Wie ben ik?
“Wie ben ik nu eigenlijk?” vind ik zo'n vraag die iedereen zich wel eens zou moeten stellen. Gewoon, omdat ik niet inzie hoe je aan dit leven kan beginnen zonder een idee te hebben van wie je bent, of zonder te weten wat je mogelijkheden zijn, en wat je minder goed kan. Aangezien zelfkennis nog altijd de eerste stap naar wijsheid is, vind ik dit wel een essentiële vraag. Natuurlijk kan je altijd wel een paar basisbegrippen op mensen plakken, maar ik vind dat het verder gaat dan dat. Je kan een persoon niet omschrijven in basisbegrippen, omdat een persoon meestal niet zo 'basis' is.
Zelf ben ik al uren/dagen/weken/... bezig geweest met het zoeken naar een antwoord op deze vraag. Helaas heb ik dat antwoord nog niet gevonden, en ik vrees ervoor dat ik dat ooit zal vinden. Ik betwijfel zelfs of er wel een sluitend antwoord op deze vraag bestaat, want mensen zijn eigenlijk toch maar rare, ingewikkelde wezens. Toch wil ik jullie graag een stukje van mijn voorlopige zelfanalyse meedelen, zodat jullie weten met wat voor iemand jullie te maken hebben.
Ik weet niet hoe de mensen op het forum mij kennen, maar de meeste mensen die ik in het echt ken zouden mij waarschijnlijk omschrijven als een vrolijk, behulpzaam en lief meisje. De mensen die mij wat beter kennen zouden daar nog stil, onzeker, volgzaam, goedaardig en zorgzaam aan toevoegen.
Ik moet toegeven dat deze beschrijvingen aardig kloppen, hoewel ik me heel anders kan gedragen afhankelijk van de mensen waarmee ik in gesprek ben. Als ik er nog een eigen omschrijving aan moet toevoegen, zou ik zeggen dat ik het type meisje ben dat zichzelf nachtenlang in slaap kan huilen, om er de volgende dag weer breed glimlachend te staan voor iedereen die haar nodig heeft. Het type meisje dat het zich het minst aantrekt van wat anderen van haar vinden, maar dat het toch het meest nodig heeft om te weten dat ze geliefd is.
Het meisje dat vaak niet goed weet wat te doen, en dat zichzelf -op zowel positieve als negatieve manieren- volledig kan verliezen. Naast dat, ben ik ook het type meisje dat zichzelf altijd wel door alles heen weet te slaan, en daardoor zichzelf keer op keer blijft verbazen.
Buiten dat allemaal om, ben ik ook eigenwijs en ruimdenkend. Eigenwijs in de zin van dat als ik een idee in mijn hoofd heb, je het er niet zomaar uitkrijgt, en ruimdenkend in de zin van dat hoe hard ik ook kan verschillen van jou, ik zal altijd naar jouw mening willen luisteren, en ik zal er altijd het nodige respect voor kunnen opbrengen. Ik sta gewoon voor heel veel dingen open. Deze twee dingen zijn in dit geval misschien nog wel de belangrijkste, want persoonlijk denk ik dat het vooral deze dingen zijn die mij tot een -hopelijk- goede columnist zullen maken. En columns schrijven is wat ik vanaf nu met alle liefde voor jullie zal doen, want als ik er ergens voor ga, dan geef ik me ook volledig.
En hoe zit het nu eigenlijk met jullie? Wie zijn jullie, of wie denken jullie te zijn? Ooit al eens over nagedacht?
Reacties (5)
Leuk geschreven dit.
1 decennium geledenwie ik ben? Ik ben het meisje dat niet weet wie ze is en de hele tijd anders kan zijn. Behulpzaam ben ik wel, ook al doe ik het niet altijd met plezier ik geef mezelf op voor anderen hoe slecht ik mezelf er dan ook bij voel. Vrolijk ben ik bij de goede mensen, als ik in omgeving van mensen ben die ik geheel niet ken ben ik niet meteen de gangmaker maar ook niet vreselijk stil ofzo. Ik ben ook ruimdenkend en sta voor heel veel open. Voor gedachtengangen van anderen maar ook voor kritiek en commentaar. Ik probeer mezelf altijd te verbeter en het beste uit mezelf te halen. Mijn slechte punt is dan toch wel echt dat ik moet leren dat ikzelf ook waard ben om over na te denken. En dat mijn eigen pijn er ook toe doet.
Heel leuk geschreven. (: Ik zelf heb ik ook lang met die vraag geworsteld, voor omdat veel mensen mij 'stil' noemen en ik mezelf helemaal niet stil voel. Maar ben je wie je denkt te zijn of wie anderen denken dat je bent? Het hangt natuurlijk ook heel hard van situatie tot situatie af, want bij sommige mensen ben ik inderdaad stiller dan bij anderen.
1 decennium geledenIk hou wel van je beschrijving, nieuwe collega!
1 decennium geledenJe omschrijft precies hoe ik het ervaar.
@Scandal. Dat zou best eens kunnen. 1 decennium geleden
Misschien leef je wel om tijdens je leven te ontdekken wie je bent.
1 decennium geledenAch, anderen kunnen me misschien wel beter beschrijven, want zij zien het langs andere ogen. Om het met termen aan te duiden: ik ben een kruising tussen een wasbeertje en een bevertje (Axenroos). Ik ben degene die de anderen helpt en er niets voor in de plaats wil. Ik ben degene die voor een ander zorgt en een schouderklopje geeft als die het nodig heeft.
En ik ben blij met deze positie.