Schrijven voor jezelf

Better to write for yourself and have no public, than to write for the public and have no self.
~Cyril Connolly

Mensen vergeten dit vaak. Er verschijnen iedere dag wel topics met: ‘wat willen jullie graag lezen, dan schrijf ik daarover’ of ‘doen of niet doen’. Bij mijzelf kan dit er niet in. Waarom vraag je toestemming aan anderen om een verhaal te beginnen? Als jij het een leuk onderwerp vind, dan moet je dat gewoon doen. Het is in de eerste plaats jouw verhaal.

Ik snap wel dat je graag reacties hebt, maar geef toe. De reacties die je dan meestal krijgt zijn ‘verder gaan’. Dit is niet echt opbouwende kritiek. Die reacties helpen je verhaal niet te verbeteren, dus komt het nog steeds op jezelf neer.

Ik schrijf veel liever voor mezelf. Het hoeft niet per se online te komen, maar schrijven helpt je om even weg te zijn van de wereld. Je kan helemaal wegvliegen naar de wereld die je zelf gecreëerd hebt. Je kan eender welke persoon zijn. Even enkel jezelf. Als iemand je verhaal nu toevallig ook leuk vind, is dat mooi meegenomen. Je moet voor jezelf schrijven, niet iets dat de rest wil.

Met je verhaal promoten heb ik geen problemen. Je laat gewoon zien ‘hé, hier is een leuk verhaal!’.

Schrijven doe je vanuit je hart, niet vanuit leuke reacties of lezers. Als iemand anders een goede reden heeft om een topic te maken met ‘doen of niet doen’, mag die mij deze reden sturen, want ik zie enkel mijn betekenis: lezers zoeken. Als jij je afvraagt of je dit nu wel of niet zou doen, zou ik er gewoon aan beginnen. Als het tegenvalt, stop je gewoon. Je hebt niets verloren! Ik ben van mening dat schrijven helpt tot zelfontplooiing. Dat je jezelf beter leert kennen.

Dit wil ik graag meegeven: als er een idee je te binnen schiet, moet je er gewoon aan beginnen. Als het niets blijkt te zijn, houd je er gewoon mee op. Alles wat je hebt geschreven, is ervaring.

Schrijf ze!

• 1
• 2
• 3
• 4

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen