~021~

De examens waren gedaan en dit weekend was het eindelijk prom. Ik voelde me het gelukkigste meisje op aarde nu dat ik en Thomas zo close waren. Ik leefde op een roos wolkje en niemand kon me eraf halen, ten minste dat dacht ik toch.
Deze namiddag was ik gaan zoeken achter de perfecte jurk en ik had ze gevonden. Als een vrolijk meisje huppelde ik de oprit op met mijn jurk bij me.
“Hanne, er is iemand voor jou.” zei mijn moeder als ik binnenkwam.
“Oh, ik verwachte niemand nochtans.”
“Het is Nina, van vroeger. Ik heb je ze al op kamer gelaten.”
Wat kwam die hier doen? Nina was mijn beste vriendin in de lagere school maar nu niet meer. Sinds het middelbaar, trekt ze niet meer op met mij omdat ze bij de ‘populaire’ meisjes is. Nu dat ik met Thomas ben zie ik ze wel meer. Ze hangt samen met die andere meisjes altijd rond Thomas zijn vrienden en bekijkt me vaak jaloers als Thomas mij aandacht geeft.
“Hoi Nina” zeg ik vriendelijk als ik mijn kamer binnenloop.
“Is dat de jurk dat je gaat aandoen dit weekend?”
“Ja, wil je het is zien?”
“Nee, en misschien is het voor jou ook een goed idee om ze terug te doen”
“Huh? Wat bedoel je?”
“Ik heb zojuist dit gevonden…” zegt ze en haalt het papiertje te voor schijn. Het papiertje van maanden geleden waar ik had opgeschreven hoe ik me moest gedragen rond Thomas om het echt te doen lijken. “Mijn vermoeden is bevestigd. Ik wist wel dat jij en Thomas geen echt koppel konden zijn, jullie passen gewoon niet bij elkaar.”
“Wat wil je daarmee?”
“Met dit? Ik ga het bijhouden en alleen gebruiken wanneer het moet.”
“Ben je mij nu aan het bedreigen?”
“Kies zelf maar hoe je het wilt interpreteren. Ik weet dat als jij je laat tonen op de prom met Thomas dat iedereen het gaat weten, dat jij en Thomas fake zijn. Met de gevolgen van dien. Denk er maar is goed over na of je die jurk gewoon niet beter terug gaat brengen.” zegt Nina en weg was ze.
Zo gemeen had ik haar nog nooit gezien. Het was of de jaloersheid of haar vriendinnen die haar tot dit aangemaand hebben.
Ik was van mijn roze wolkje gevallen en wist niet echt wat te doen. Het risico nemen en toch gaan of thuis blijven zodat Thomas toch nog prom king gaat worden?