Sorry dat het zo lang duurde!
Vakantie, sociaal zijn, herkansingen, werk en heeeeel veel gedoe pakt mijn tijd af.

Als engeltje had ik mezelf opgeofferd. Ik zou popcorn maken. Nu hebben we geen speciale zakjes ervoor in huis, dus moet het ouderwets in een pannetje. Ik haal diep adem en giet wat olie in het pannetje. 'Okay, Okay, Okay.' Stel ik mezelf gerust. Na vijf minuutjes neem ik aan dat het olie wel warm is en doe ik wat droge maiskorrels erbij. Met de deksel in mijn hand wacht ik tot de eerste popt. En dat duurt lang. Ineens voel ik twee armen om mijn middel. 'Hey there.'Harry's hese stem geeft me kippenvel. Ik draai me om. Oh flubber, hij is weer zo dichtbij. Het lijkt me vreemd als hij mijn hart niet kan horen bonken. Waarom bonkt mijn hart toch zo? Dat hoort niet. Dat gebeurt alleen wanneer je... 'You probably should put the gas on...' Hij zet het gas aan. 'Oh, yeah, I wanted to do that. Uhrm...' Hij stopt mijn hakkelzin met zijn lippen. Ik leg de deksel achter me en sla mijn armen om zijn nek. Waar ben ik mee bezig? Zijn tong vraagt toegang tot mijn mond die ik hem geef. Ik verlies mezelf weer. Je hart bonkt alleen zo door een jongen als je verliefd bent. Ben ik dat? Als zijn vingers zacht over mijn wang strelen en dat vreemde gevoel in mijn buik er weer is, geef ik het maar gewoon toe. Ja, ik denk dat ik verliefd ben. En ik vind het doodeng. 'Megan, you can stop now. You completed your mission. Congratulations.' klinkt er door het huis. Flubber. Op Harry haalt zijn lippen van de mijne en op dat moment besluit de inhoud van het pannetje te gaan poppen. 'What mission?' Vraagt Harry terwijl ik hysterisch probeer de deksel op de pan te krijgen. 'Uh... Wait. I...' 'What mission?' Ga ik nu echt alles verpesten? Net nu ik eindelijk aan mezelf toegeef dat ik na een lange tijd weer verliefd ben. Verliefd ben, na alles wat er gebeurd is. 'Harry. I think we need to talk. Don't be mad. Don't judge. Can we go upstairs?' Nerveus bijt ik op mijn lip. Hij knikt met een rare blik. Zijn ogen. Ergens staan ze bang. Ergens stralen ze uit dat Harry wel degelijk weet dat hij de missie is. Ik pak zijn hand en loop samen met hem naar boven. Natuurlijk is praten eng. Maar het feit dat ik het verliefde gevoel heb bij deze jongen is zoveel enger. Samen gaan we op mijn bed zitten. 'Well...' Begin ik zacht.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen