Life sucks and then you die. Intro :)

Life sucks and then you die. Deze zin heb ik ooit in een boek gelezen. Het sprak me zo aan dat ik er mijn motto van heb gemaakt. Elke keer wanneer mensen vroegen waarom ik me zo gedroeg zei ik dat. Ik moest er toch voor zorgen dat mijn leven niet zo vreselijk was. Ik had schijt aan alle regels wat mensen mij oplegde, je moest toch genieten van je leven? Waarom dan al die regels? Ik besloot me niet aan al die regels te houden en een lekker onbezorgd leven te leiden.
Ik ben Lissa en ik ben net 18 jaar geworden. Ik heb mijn ouders bijna vervloekt om die naam. Wie noemt hun kind nou weer Lissa? Ik vond het echt zo’n naam voor echte meisje meisje en ik was alles behalve dat. Ik was ook alles behalve verlegen en ik ging echt overal tegenin en achteraan. Er waren ook weinig mensen wie mij Lissa noemde, de meeste mensen en vooral mijn vriendin noemde me Liz. Ik heb ook een tweeling zus maar wij lijk absoluut niet op elkaar! Zij is het echte meisje meisje van het gezicht. We zijn als vuur en water. Mijn zus luistert ook altijd naar die boyband muziek zoals One Direction en Justin Bieber en nog veel meer. Haar kamer hangt ook helemaal vol met posters van ze. Ik snapte niet wat ze er leuk aan vind. Ik was meer fan van Avril Lavigne, Paramore, within temptation.
Oja ik woon ook nog bij mijn ouders thuis en ik heb nog een jonger broertje. We wonen in een rijtjes huis ergens in de buitenkant van de stad van new york, ergens waar nog wel groen was te zien. Gelukkig voor mij was het maar 20 minuten lopen naar de stad toe. Ik leefde bijna in de stad.