Know 52

Ik wenk Max en loop weg zonder op hem te wachten. Even later hoor ik rennende voetstappen achter me en Max komt naast me lopen. Zwijgend lopen we verder en ik ergens in een hoekje staan. 'Ik vertelde Liam gister iets. Hij heeft al wat problemen en nu is het alleen maar erger volgens mij. Dat wilde ik niet en daarom begon ik vanmorgen te huilen' zeg ik snel. Max kijkt me zwijgend aan. 'Wil je... wil je het me vertellen?' zegt hij uiteindelijk. 'Ik wil niets liever maar ik kan het niet' zeg ik eerlijk. 'Ik ben er nog niet klaar voor. Ik had vannacht een nachtmerrie dat iedereen me uitlachte om wat ik tegen Liam vertelde.' Max kijkt me verbaasd aan en vraagt zich duidelijk af wat er zo heftig kan zijn. De bel gaat en Max en ik lopen zwijgend richting de volgende les. 'Kunnen we alsjeblieft wel gewoon normaal doen?' zucht ik als we allebei zwijgend bij het lokaal zijn aangekomen. 'Ik...ik ben gewoon in de war. Jij bent anders nooit zo en nu wel...' zegt Max zachtjes. 'Ik weet het maar...het komt wel weer goed' glimlach ik. Max knikt ook en we lopen het lokaal binnen.