Jasper?!? What?

“He,Seth kijkt naar je.”
Ze keek met geschokte ogen achterom naar Seth die duidelijk enorm veel moeite moest doen om niet in lachen uit te barsten. Ze spuwde alles vlug uit en lachte naar Seth met haar tanden bedekt met chocolade. Hij verloor zijn beheerstheid en proestte het uit van het lachen.
“Lieverd, manieren…” Bella keek haar kwaad aan.
“Sorry, mam” mompelde ze
Ik reikte over de tafel voor een glas water zodat ze het kon weg spoelen. Maar toen ik het haar probeerde te geven stampte ze me per ongeluk opzij en het glas vloog Jaspers richting uit die met zen rug naar me toe stond.”JASPER…” ik was snel en rende naar hem toe, maar toen ik het ving barste het in miljoenen kleine stukjes ut elkaar en schaafde men hele arm. Hij kek met geschokte ogen naar het bloed dat van men arm op Esmée’s favoriete vloerkleed druppelde. Ik keek geschokte op naar Jasper en de andere maar niemand zei iets. Het leek wel of bijna iedereen –buiten Seth en Carlisle- zijn adem in hield. Eindelik reageerde Carlisle en liep rustig op me af.”Alles in orde?Doet het pijn?” ik knikte en keek terug naar men roodkleurende onderarm. “Jasper breng haar naar de keuken, ik haal mijn spullen”
Ik keek met grote ogen op. Zei hij nu echt wat ik dacht wat hij zei. “J…Ja…Jasper” stamelde ik. Carlisle reageerde niet en liep gewoon de trap op.
“Kom mee” fluisterde hij. Hij nam voorzichtig men andere arm en liep met me mee naar de keuken. Waarom Jasper? Hij was de gevaarlijkste in huis.. Niets persoonlijks…