Hoofdstuk 39

“Hé Aimee!” “Hé Dirk. Wat ben jij vrolijk voor deze vroege morgen.” “Ik ben altijd vrolijk.” “Dat is waar.” “Heb je je artikel nog gelezen?” “Ja. Niet uitgebreid maar ik heb het wel gelezen.” Ik ga tegenover Dirk zitten op een stoel. “Ik heb allemaal mailtjes gehad over je artikel. Heel veel mensen vonden dat er, in vooral het laatste interview ,veel emoties in zaten. Ik heb berichten gekregen van andere tijdschriften, die jou wel in dienst willen hebben. Ik heb maar gezegd dat ik het tegen jou zou zeggen en dat ik jou zelf zou laten beslissen.” Ik kijk Dirk aan. Ik wil hier helemaal niet weg. Ik heb het hier prima naar me zin. Het is leuk dat andere bedrijven me ook willen maar ik voel me hier thuis. Dirk is niet alleen mijn baas maar ook een vriend. En vrienden laat je niet vallen. “Maak je maar geen zorgen Dirk. Ik blijf hier.” “Ik hoopte al dat je dat ging zeggen. We hebben jou echt nodig hier.” “Misschien wel ja.” “Dat hebben we zeker. Maar je was hier voor je nieuwe opdracht.” “Ja. Wat wordt mijn nieuwe opdracht?” “Ik zat te denken dat jij weer mensen gaat interviewen maar dan in de stad of zo. En dat je dan een artikel schrijft over het dagelijks leven van de Nederlander.” “De Nederlander? Ik mag dus iedereen interviewen, ook kinderen?” “Ja, in principe wel. Je moet maar kijken wat je kan gebruiken.” “Oké.” “Kan je er iets mee?” “Denk het wel.” “Oké. Nu wil ik nog even iets weten als vriend. Wie is de jongen waar ik jou al de hele week mee zie?” “Jongen?” “Ja. Die ene die super knap is. Ik word gewoon jaloers als ik naar hem kijk.” “Oh, je bedoelt Peter. Ja, hij is knap”zeg ik blozend. “Wat is hij van jou?” “Hij is een vriend.” “Een vriend?” “Een vriend waar ik gevoelens voor heb maar nog niet wat voor een gevoelens dat zijn. Zo’n vriend is hij.” “Ach. Jullie zijn echt leuk samen.” “Dat heb ik vaker gehoord.” “Ga voor hem Aimee. Als je hem uiteindelijk toch niet leuk vindt, dan heb je het in elk geval geprobeerd.” “Ja, maar ik wil hem niet kwetsen. Ik geef om hem.” “Als je het niet probeert dan zal je het nooit weten.” “Ik… Ik ben alleen zo bang om hem kwijt te raken.” “Dat zal je niet. Ik heb jullie samen gezien en jullie zijn leuk samen. En jullie zijn geweldige vrienden, dat kon ik zien tenminste. Je zal hem niet verliezen Aim.” Ik zit aan mijn mouw te plukken en ik voel de tranen al achter mijn ogen branden. Dirk staat op en slaat zijn armen om me heen. “Niet bang zijn Aim.” “Maar ik ben het wel. Ik ben ontzettend bang.”