Turn right ~ 2

Toen ik bij het winkelcentrum aankwam liep ik starbucks binnen. Ik had wat geld in mijn jaszak zitten dus ik kon nog net koffie halen. Ik kreeg mijn koffie en ging aan een tafeltje zitten. Het was dom van me om zomaar weg te gaan, realiseerde ik me. Maar ik kon er gewoon niet tegen, hoe konden mijn ouders dit doen? Ik had echt geen zin om terug te gaan naar Nick. Na een half uur bij starbucks te hebben gezeten vond ik dat het tijd was om te gaan. Ik besloot maar om rond te kijken in alle winkels, daarmee zou ik wel een paar uurtjes bezig zijn. Rond vijf uur besloot ik om terug naar het appartement te gaan. Ik had geen andere keus. Morgen zou ik terug naar LA kunnen gaan. Toen ik de woning binnenliep zag ik dat Nick tv aan het kijken was. 'Ik wist wel dat je terug zou komen.' Zei hij met een glimlach op zijn gezicht. 'Ik ga morgen toch weg.' Ik keek naar de plek waar ik mijn koffers had neergezet, maar ze stonden daar niet meer. 'Wat heb je trouwens met mijn koffers gedaan?' Vroeg ik. 'Naar je kamer gebracht.' Dat had hij nou niet moeten doen. 'Waar is mijn kamer?' Nick stond meteen op toen ik dat vroeg en gebaarde dat ik mee moest lopen. Ik liep de kamer in en keek rond. Het zag er wel leuk uit, maar dat liet ik Nick natuurlijk niet merken. 'Oke, hier kan ik wel blijven tot morgen.' 'Mooi.' Nick liep weg. Ik ging op mijn bed zitten en smste mijn moeder dat ik van plan was terug naar huis te gaan, en dat ik teleurgesteld was. Met het geld dat ik had kon ik heus wel een reis naar Los Angeles betalen. Ik had nog niks gegeten, dus ging ik naar de keuken. Ik keek verbaasd naar de tafel. Er stond eten voor twee personen. 'Honger?' Ik draaide me om en glimlachte naar Nick. 'Ja, best wel.' Ik kon niet geloven dat hij nog zo aardig was, terwijl ik me nogal koeltjes gedroeg. 'Sorry Nick, maar ik had echt iets anders verwacht toen ik naar New York kwam.' Zei ik toen we aan tafel zaten. 'Ik snap het wel hoor, ik zou het ook niet leuk vinden als dat me zou overkomen.' Hij nam een hap van zijn eten. 'Je moet het van de leuke kant bekijken, je bent tenminste niet alleen.' Daar had hij wel gelijk in. Eerlijk gezegd wist ik niet of ik het wel zo leuk zou vinden als ik nu helemaal alleen was. 'Ik vind het gewoon een rot streek dat ik niet mijn eigen woning heb gekregen.' Nadat we klaar waren met eten ruimden we alles samen op. 'Je kan best goed koken.' Zei ik tegen hem terwijl we naar de woonkamer liepen.

De volgende ochtend had ik nog geen sms van mijn moeder ontvangen. Geweldig. Ik begon te twijfelen of ik eigenlijk wel terug moest gaan. Ik zou een baan kunnen vinden zodat ik mijn eigen appartement kon kopen. Als ik terugging zag ik mijn ouders weer, en daar had ik op dit moment geen zin in. Toen ik mijn kamer verliet zag ik dat Nick op de bank zat, terwijl hij gitaar speelde. Wat leuk, dat had ik niet van hem verwacht. 'Nick?' Hij stopte met spelen. 'Ja?' Hij keek me vragend aan. 'Jij wint.'