OO6
Welkom, twee nieuwe lezers van mijn verhaal (:
@Noa, Jap, Evelyn is bot ^^
@Juus ik zal zeker verder schrijven en het is fijn om te horen dat het geduld er is!
En sowieso iedereen bedankt die tot nu toe een reactie heeft geschreven in de afgelopen hoofdstukken. Dat waardeer ik echt en het is een goede motivatie, om door te schrijven. Ondanks dat ik voor mezelf schrijf, zijn dat soort dingen toch een extra boost!
'Waar was je nou?' vraagt mijn moeder aan me, zodra ik even langs haar kamer ga.
'Gewoon beneden,' mompel ik dan, 'er staat een automaat waar je onder andere koffie uit kan halen.'
Alsof dat een antwoord is op haar vraag waar ik was. Ik loop gewoon weer weg, het enige wat ik heb laten weten, is dat ik er weer ben.
'Ik ga slapen,' zeg ik, vlak voordat ik de deur achter me dicht gooi.
In mijn eigen kamer kleed ik me om en poets mijn tanden. Dan ga ik in bed liggen en al snel val ik in slaap, vermoeid van de emoties en de lange reis.
Ik ren en ren door de gangen heen, terwijl ik oppas dat ik nergens over struikel. Overal om mij heen vallen dingen naar beneden. Kriebelige dingen, die over de grond lijken te krassen wat een naar geluid veroorzaakt. Weg! Ik moet hier weg. Mijn handen tasten de muur af, tot ik iets glibberigs voel. Een gil verlaat mijn mond en ik verstijf van de angst. Als ik op mijn armen kijk, zit daar een slang omheen gewikkeld. Een felrode, dikke slang. Ik probeer hem, of misschien is het wel een haar, eraf te schudden, maar de slang rolt alsmaar meer om mijn armen heen. Hij glibbert naar boven en windt zich langzaam aan steeds strakker en krachtig om mijn nek heen. De adem wordt me ontnomen en ik zak langzaam door mijn knieën heen. Er ontstaan kleine sterren voor mijn ogen naarmate het langer duurt. Ik raak buiten bewustzijn en wanneer ik weer bij kom is de slang verdwenen. Angstig krabbel ik overeind. Aan het einde van de gang is de groene mist, alweer. Waar komt die vandaan? Kan ik hier ergens uit? Als de mist ergens vandaan komt, dan moet ik daar ook eruit kunnen. Ik begin door de gang te rennen, want zolang ik ren, kan er niet ineens een slang om mijn nek zitten. Dat denk ik toch, tenminste. Aan het einde van de gang, knal ik tegen de muur op. De mist is hier verdwenen… Hoe kan dat? Als ik achterom kijk, zie ik dat daar nu de mist is. Het is heel erg verwarrend, want toen ik daar nog stond, was er helemaal geen groene mist. Er doemt een deur naast mij op, vanuit het niets, en ik zie het als mijn enige uitweg. Ik voel dat de deurknop heet is, maar nog wel verdraagbaar. Ik had toen al moeten weten, dat een hete deurknop een slecht teken is. Als ik de deur open, komen er vlammen op me af en lijk ik de kamer te worden ingezogen. De deur sluit achter me met een harde klap en overal om mij heen zijn vlammen. Gloeiende vlammen die me lijken te willen opvreten. Mijn rug is tegen de muur gedrukt en de vlammen sluiten me in. Wanneer een vlam mij raakt, rolt er weer een gil over mijn lippen en verschijnen de tranen in mijn ogen. Er is veel rook om me heen, waardoor de vlammen ook minder goed te zien zijn. Ik begin te hoesten en glijd met mijn rug tegen de muur aan naar beneden totdat ik op de grond zit. Hete lucht stijgt op, dus moet ik laag blijven. Alsnog is het benauwd en ik kan amper iets zien in deze kamer. Dan voel ik weer een brandende pijn, vlammen die mijn benen likken.
‘Red me!’ schreeuw ik uit en ik probeer de vlammen uit te slaan, wat alleen maar zinloos is en pijn doet aan mijn handen en benen.
Ineens word ik gillend wakker, als er iemand aan mijn schouder schudt. Mijn ogen schieten de kamer door.
‘Is het weg?’ vraag ik angstig en trek de dekens strak over mijn heen.
Degene die mij wakker heeft gemaakt, blijkt mijn zusje te zijn.
‘Je schreeuwde heel de kamer bij elkaar, wat is er en wat is het?’ vraagt ze slaperig, maar ik ben klaarwakker.
Het was een droom? Ik slik een keer en kan niet stoppen met zachtjes trillen.
‘Er was een slang, groene mist, een lange gang en de kamer! Die stond helemaal in brand en het was zo eng,’ vertel ik met een trillende stem, want zelfs die trilt.
‘Doe normaal en ga slapen,’ zegt mijn zusje geïrriteerd, omdat ik haar nachtrust verstoord heb.
Als ik op de klok kijk, zie ik dat het vier uur ’s nachts is. Ik kan nu echt niet meer slapen, dat wil ik niet meer. Alles om te voorkomen dat ik weer die nachtmerrie krijg. Ik kijk op mijn armen en benen en zie dat die ongeschonden zijn. Net zoals vanmiddag. Toen ik op de dertiende verdieping was geweest en daar een verschrikkelijke pijn voelde, maar eenmaal terug, was er niets meer te zien. Nu ik de dingen vergelijk, de groene mist, pijn, angst, dan zie ik alleen maar overeenkomsten met vanmiddag. Heb ik over de dertiende verdieping gedroomd? Ik weiger te gaan slapen en zie het vijf uur worden en zelfs half zes, maar uiteindelijk val ik toch weer in slaap, dit keer zonder dromen.
Reageer (4)
VERDER JIJ.
1 decennium geledenIk vind Eves personages trouwens geweldig. Just like Merrow said bout het geslacht. :')
Die 13de verdieping is creeping me out! Pas hier en daar wel op met herhalingen, aangezien dit de spanning wat opslokt, maar verder is het echt geniaal!
1 decennium geledenDeze gedachte: Ik probeer hem, of misschien is het wel een haar, eraf te schudden, maar de slang rolt alsmaar meer om mijn armen heen. doet eveneens af aan de spanning, vooral omdat je in zo'n situatie niet bepaald bezig ben met het geslacht... lijkt me :'D
In deze zin: vertel ik met een trillende stem, want zelfs die trilt. gebruik je een herhaling die zwaar overbodig is. Hetgeen achter de komma, kan je gewoon weglaten (;
Ook zinnen waarin men het bewustzijn verlies, moet je wat oppassen: Ik raak buiten bewustzijn en wanneer ik weer bij kom is de slang verdwenen.
Je moet je lezer de tijd gunnen om tot ze door te laten dringen dat de 'ik' bewusteloos raakt door het zuurstoftekort. Dan pas, een regel verder als ze weer bij bewustzijn komt, is de slang weg. Dat heeft veel meer impact dan wanneer je die twee gebeurtenissen rap rap verwerk in één zin.
Dit zijn puntjes die me direct opvielen, dus vandaar dat ik het opmerk. Ik ben wat laat met lezen, maar goed, beter laat dan nooit. Ik ben nog altijd kei-enthousiast en moet dus gewoon weten hoe dit verder gaat aflopen!
Omg, ik ben nu wel écht nieuwsgierig naar die 13de verdieping.
1 decennium geledenHaha, dat zusje heeft niet zo'n goed humeur
En die moeder slaapt heeeel vast 
1 decennium geledenEn omg ik vind de 13e verdieping eng, so keep writing!