Als een kind had ik al veel moeite met communiceren. Hierdoor viel ik al snel uit de groep. Ik werd buitengesloten. Niemand wilde iets van me weten. Dit was nog maar in groep 2. Ik had er erg veel verdriet van, en toen gingen mijn ouders ook nog eens scheiden. Ik was zes, en ik was toen overal klaar mee. Ik ging mijn verdriet weg-eten. Ik kwam aan, verschrikkelijk veel. En ja, ik was het dikste meisje van de klas. Als snel ook het dikste meisje van de school. Mijn moeder had er niet veel oog voor, en had niet door dat het redelijk slecht met me ging. Ik werd al snel gepest. Dikzak, varken, zwerver. Dat laatste alleen maar omdat ik toevallig een eigen kledingsmaak had die den anderen niet beviel. Al snel kreeg ik een leerachterstand. Ik werd onzekerder, en kreeg, ookal was ik rond de 10 jaar op dat moment, een verschrikkelijke hekel aan mezelf. Die ik nog heb. Dus, al met al, mijn jeugd was geen pretje. Maar dit is nog niet alles.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen