Know 51

‘Wat bedoel je?’ vraag ik zo rustig mogelijk. ‘Je… moeder zei dat je vanochtend begon te huilen en dat het niks voor jou was…’ geeft hij toe. Was dat echt nodig mam? Zucht ik vanbinnen. ‘Ik…vertel het later wel…ik…ik kan het niet’ zeg ik zachtjes. Max kijkt me even raar aan. Normaal ben ik niet zo… Ik ben echt een puinhoop nu…Ik draai me bruusk om en loop weg. Zometeen ga ik weer huilen… Ik moet echt ophouden met zo overemotioneel zijn. Mijn hele reputatie gaat er zo aan. Ik haal even diep adem en loop dan naar de kantine. Vlak voor me loopt Max en zo te zien is hij ook een beetje in de war van mijn antwoord net. Tegelijk komen we bij de kantine waar Lucas en Tom aan een tafel zitten. Ik schuif naast Lucas en Max gaat naast Tom zitten. ‘Waar waren jullie opeens?’ vraagt Lucas. ‘We…moesten naar de wc’ red ik ons. Lucas knikt even en praat dan weer verder met Tom. Ik haal mijn mobieltje tevoorschijn en SMS Max. Sorry van net. Ben een beetje een puinhoop nu denk ik… Ik vertel het later wel
Ik zie Max zijn mobieltje tevoorschijn halen en het sms’je lezen. Hij kijkt me aan en knikt even. Ik ben het gewoon niet van je gewend… krijg ik even later terug. Ik ook niet van mezelf antwoord ik nog voor ik mijn mobieltje wegstop en opsta.