Hoofdstuk 45

“het slechte nieuws is, dat je de ziekte van Lyme hebt” zegt Branco, ik begin te huilen en zie dat Marjon tranen in haat ogen heeft. Branco en Kim lopen de kamer uit, Iedereen geeft me een knuffel en ik zie dat er een traan over Marjon haar wang rolt. Rein ziet het en loopt naar haar toe. “ik wapp Yasi even wat je hebt” zegt Marjon en ze loopt de kamer uit, Daan zit nog steeds naast mij en ik merk dat hij niet weet wat hij moet doen. Ik Daan een kus en ik zie dat Nils nog steeds met zijn mobiel bezig is “nog steeds met Yasmine bezig?” vraag ik, hij knikt en zegt “We spreken binnenkort af” zeg Nils blij. “mogen Marjon en ik dan ook mee?” vraag ik voorzichtig, ik zie dat Marjon in de deur opening staat en ik kijk haar aan. Als ze in de gaten heeft dat wij kijken rent ze weg en Rein loopt achter haar aan “MARJON WACHT!!” hoor ik Rein nog roepen en toen was het stil, ineens begint Nils te lachen en blozen “verder alles goed?” vraag ik, hij knikt en ik zie Marjon en Rein weer binnenlopen. Iedereen kijkt Marjon en Rein aan, Marjon geeft Rein een knuffel en toen was het twee minuten muisstil stil "wat was er net dat je zo huilend weg rende?" vraag ik zacht, Marjon kijkt me aan "nou ik kreeg een sms van mam e..en" zegt ze en ze begint weer te huilen "ze had een sms gekregen van haar moeder dat ze bij haar vader weg is en dat ze morgen haar spullen komt halen" Marjon komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel "die moest ik even geven van Yasi" zegt ze en er verschijnt een glimlach op haar gezicht. Nils krijgt een sms dat hij naar huis moet, hij geeft mij en Marjon nog een knuffel en loopt de kamer uit. Marjon gaat op de plek zitten waar Nils zat en we kletsen nog wat, opeens valt Marjon in slaap en Daan legt haar in het bed wat op de kamer staat. “”Schat, ik en de rest moeten nu ook gaan. Het is al best laat dus kom ik morgen weer. Hou van je” zegt Daan na 125 minuten, ik denk dat Marjon net wakker was want als Daan langsloopt pakt ze zijn pols. Daan draait om en kijkt Marjon aan “Kom, jij hoort bij haar te slapen, ik niet. Ik ga wel bij Rein slapen” zegt ze, "nee jij bent moe en hier in slaap gevallen dus blijf maar liggen" zegt Daan, Marjon schud haar hoofd, springt het bed uit, geeft mij nog een knuffel en loopt dan met Owen en Rein de kamer uit. Daan komt nog even naast mij liggen “Schat, het komt echt wel goed” zeg ik en ik ga tegen hem aan liggen, mijn ogen vallen al snel dicht. Ik word wakker omdat er iemand met het eten aan komt. “Cindy, wakker worden” zegt ze “Ik ben Jolijn” zegt ze en ze zet mijn eten op het tafeltje “Banaan wakker worden” roep ik naar Daan, Jolijn kijkt mij aan en begint te lachen. Daan word wakker en kijkt mij slaperig aan "is dat eten?" vraagt Daan "is dat het enige waar je aan denkt?" vraag ik, Daan springt van het bed en komt bij me zitten "Nope, maar ik vanaf gisterochtend niks gegeten" zegt hij en hij pakt een boterham, ik heb geen honger en ik zie dat Daan naar mij kijkt "wat is er?" vraag ik "waarom eet je niks?" vraagt hij bezorgd “Geen honger” zeg ik “je moet iets eten” zegt Daan. Nils, Owen, Rein en Marjon komen binnengelopen “heey” zegt Daan en hij staat op. “Hoe gaat het?” vraagt Owen, hij kijkt naar Daan en daarna naar mij “Mwah” zeg ik. “hoezo Mwah?” vraagt Marjon “Ik wil naar huis, gewoon met jullie mee en lol maken” er rolt een traan over mijn wangen “wil je daarom niet eten?” vraagt Daan, hij komt weer bij mij zitten en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder, ik zie dat Marjon schrikt maar zeg niks. Er valt weer een stilte, dit keer is het zo’n stilte waar ik bang van word. Ik ben bang voor de reactie die na de stilte gaat komen “Cindy eet alsjeblieft iets” zegt Marjon bang, ik zie dat ze haar mobiel pakt en de stilte word uiteindelijk verbroken door Kim die de kamer in komt gelopen “goedemorgen” zegt Kim “gaat alles goed hier?” vraagt ze, ik lig nog steeds met m’n hoofd tegen Daan zijn schouder. Het is nog steeds stil “niet helemaal” zeg Nils terwijl hij weer met zijn mobiel verder gaat “oh, wat is er dan?” vraagt Kim verbaasd, ze pakt een stoel en komt er bij zitten. Ik kijk Nils aan en hij wijst naar mijn bord “als je niks eet wordt het alleen maar erger en moet je langer blijven” zegt Kim, ik til mijn hoofd op en met tegenzin pak ik mijn bord. Ik zet het bord op mijn schoot en staar naar het eten op mijn bord “schat eet iets, dit is echt niet goed voor je als je niks eet” ik kijk hem aan ‘niemand snapt mij’ denk ik, ik geef het bord aan Daan en ga weer liggen. Daan staat op en ik zie dat hij de kamer uit loopt, Nils en Owen lopen achter hem aan en maken de deur achter zich dicht “wat heeft hij?” vraag ik en ik kijk Rein en Marjon aan “Weet ik niet” zegt Rein “Maar eet alsjeblieft wat” zegt Marjon, Owen komt weer binnengelopen “Wat is er met Daan?” vraag ik, Owen komt er weer bij zitten “hij is hem net helemaal geflipt, Nils en Branco zijn met hem naar buiten volgens mij” zegt Owen en er volgt een heel gesprek tussen Owen en Rein
Rein: “Daan geflipt?” vraagt Rein “Ja, Daan geflipt” zegt Owen “hoe hebben we dat voor elkaar gekregen?”
Owen: Ja, Daan geflipt
Rein: Hoe hebben we dat voor elkaar gekregen?
Owen: vertel ik buiten wel
Owen en Rein lopen de kamer uit, de deur word gesloten “Het ligt aan mij” zeg ik en ik sla mijn ogen neer “hoezo?” vraagt Marjon terwijl ze op het voeteneind gaat zitten “Ja, sinds ik met Daan heb is er van alles aan de hand” zeg ik en ik begin te huilen. Owen en Rein komen de kamer weer binnen, ik ga dieper onder de dekens liggen zodat ze me niet zien huilen. “Wat is er met Cindy?” vraagt Rein, ik sta op en ga bij het raam staan “het komt door mij hé?” vraag ik terwijl ik naar buiten staar, ik voel een hand op mijn schouder, ik schrik maar blijf stil naar buiten staren “hij is bezorgd” zegt een van de jongens. Ik hoor niet wie het zegt ‘ik wil niet horen wie het zegt. Ik wil gewoon weg hier’, ik loop naar de deur en de gang op. Ik loop richting de wc’s en sluit me daar op, waarschijnlijk is Marjon mij gevolgd want er klopt iemand op de deur “Cin, doe de deur open” zegt ze “nee, rot op” schreeuw ik en ik hoor de deur weer dichtslaan. Even later hoor ik weer mensen de wc’s opkomen, Marjon heeft Kim er bij gehaald zo te horen. Ik trek mijn benen omhoog, er wordt weer op de deur geklopt “Cindy, maak de deur is open” zegt Kim “NEE!” roep ik, ik hoor de deur weer dichtgaan “Marjon is net weggegaan, doe de deur eens open” zegt ze weer. Ik maak de deur open en ik zie dat Kim voor de deur staat “zullen we even gaan wandelen?” vraagt Kim, ik knik. We lopen naar buiten “wat is er?” vraagt Kim, we gaan in haar kantoortje zitten en ik begin te vertellen. Ik heb tranen in mijn ogen staan “het is allemaal mijn schuld” zeg ik, Kim probeert mij te troosten “zullen we weer naar je kamer lopen?” vraagt Kim, ik knik “Maar ik wil geen bezoek nu” zeg ik. “ook niet van de jongens en Marjon?” vraagt ze “Nee, even helemaal niemand” zeg ik, we lopen het kantoortje uit richting de kamer waar ik lig. Onderweg zie ik veel kinderen lopen en plezier hebben, ik loop snel door en als ik op de kamer ben zie ik Marjon, Rein en Owen zitten. Ik ga op bed liggen en kijk Kim aan “zouden jullie naar Daan willen gaan? Cindy heeft rust nodig” zegt Kim, Marjon, Rein en Owen lopen de kamer uit. “als je ergens mee zit, dan moet je het gewoon zeggen. Ik heb liever niet weer zo’n scene” zegt Kim en ze loopt de kamer ook uit, ik doe mijn ogen dicht en val in slaap.
Als ik wakker word zie ik dat er een briefje bij mijn bord ligt:

Lieve Schat,

Ik ben niet boos op jou. Dat zou ik nooit kunnen zijn, eet alsjeblieft iets.
Ik kan er niet tegen om jou zo te zien, misschien is beter als ik gewoon even niet meer kom.
Totdat je weer naar huis mag, dat kan ik niet maar als jij het wilt doen we dat.
Xxxxx Daan

Met tranen in mijn ogen grijp ik mijn mobiel, ik sms Daan 'ik wil je zien x' ik pak de afstandsbediening en zet de tv aan. Ik pak mijn bord en eet de boterham toch maar op, ondanks dat ik geen honger heb. Ik hoor mijn mobiel afgaan en zie dat Daan heeft gereageerd 'ik wil jou ook zien, mag ik komen? Xxx' 'je mag komen, ik heb de boterham bijna op' sms ik terug. Er klopt iemand op de deur en Kim komt binnenlopen "als je dat de hele week volhoud mag je naar huis" zegt Kim, ze pakt een stoel en komt naast mijn bed zitten "hoe gaat het nu?" Vraagt Kim "ut gaat" zeg ik "Je eet tenminste, dat vind ik al heel wat" zegt Kim "ik heb Daan ge-sms’t" zeg ik en ik betrap mezelf erop dat ik het fijn vind dat hij even komt. "Goedzo" zegt ze en ze staat weer op, als ze net de deur uit wil lopen komt Daan binnen "heej schat" zegt Daan en hij geeft me een kus "heb je de boterham op?" Vraagt Daan "ja" zeg ik trots en Daan geeft me een kus " ik hou van je" zegt Daan en hij pakt zijn Mobiel "ik bel Nils even" zegt Daan "alsjeblieft niet doen" Daan kijkt me raar aan "waarom niet?" Vraagt hij "omdat ik nu even alleen met jou wil zijn" ik ga met mijn benen over de rand zitten en heel even draait alles om me heen "CINDY!" Hoor ik Daan roepen "ja" hij drukt op het knopje naast mijn bed, binnen een minuut komt Kim de kamer in gelopen "Cindy..zzze werd helemaal wwwit en zzze bbeggonn tte ddraaien mmet haar ogen" zegt Daan stotterend. Kim komt naar mij toegelopen "blijf nog maar liggen" zegt ze en ze legt mij weer in bed "het kan zijn dat ze zo in paniek raakt of heel moe wordt" zegt Kim tegen Daan "hoe komt dat?" "We geven haar na wat er straks gebeurt is medicijnen door het infuus" "bijwerkingen dus?" Vraagt Daan "ja, als je vragen hebt trek maar aan de bel" zegt Kim en ze loopt de kamer uit, Daan staat op en gaat op de rand van het bed zitten. Ik voel mijn hoofd zwaar worden en alles in de kamer verandert "Je bent een Ananas” zeg ik tegen Daan en hij begint te lachen “ik een ananas?” “Ja, je hoofd” zeg ik en ik pak zijn hand, ik zie alles wazig worden “ik ga slapen” zeg ik zacht en ik voel hoe Daan zijn lippen zachtjes op mijn voorhoofd drukt, k voel twee armen om mijn middel en val in slaap “slaap lekker lieverd” hoor ik Daan nog zeggen en ik beland in rare droom over Marjon, Daan, Rein, Owen en Nils. “NEE, DAT MAG JE NIET DOEN!” schreeuwend word ik wakker “Wat is er?!” vraagt Daan geschrokken “jij en Marjon en Owen, jullie” zeg ik, ik ben helemaal in paniek en Daan probeert mij ondertussen te kalmeren “Wat waren wij?” “Owen was..” zeg ik en ik hap naar adem en Daan probeert mij nog steeds rustig te krijgen “Wacht, eerst even rustig worden voordat je verder verteld” zegt Daan, ik zie dat Daan de gang op rent en even later komt hij terug met een verpleger “ze is al vijf minuten zo en ik krijg haar niet rustig” zegt Daan en ik zie dat hij probeert rustig te blijven, ik krijg een kapje om “probeer gewoon te ademen, je bent aan het hyperventileren” zegt de man en hij pakt er een kruk bij “Ik blijf er even bij tot ze iets rustiger is en zal dit ook even doorgeven aan Kim en Branco” zegt de man.
Al snel word ik weer iets rustiger, de man haalt het mondkapje weg en loopt zelf de kamer uit. “wat had je gedroomd?” vraagt Daan “Owen was met Marjon weggelopen en toen ging jij ook weg, ik liep achter jou aan en Owen kwam naar mij gelopen” ik pauzeer even om rustig adem te halen “ik duwde Owen aan de kant en wilde naar Marjon en jou lopen, toen zag ik Marjon tegen de muur staan en jij zoende haar en toen..” Daan is naast mij komen zitten “en toen?” vraagt hij terwijl hij een haar uit mijn gezicht veegt “jou hand ging, je weet wel. En toen werd ik wakker” zeg ik en ik merk dat ik weer sneller ga ademen, Kim komt de kamer binnengelopen “Ik zal de medicatie iets hoger zetten, dan ga je automatisch rustiger ademen” ik knik “ohja, Marjon, Rein en Nils hebben nog gebeld” zegt Kim “wat vroegen ze?” vraag ik terwijl ik Daan aankijk “of ze nog even mochten komen, maar ik heb gezegd dat jij rust nodig hebt” ik zucht en Daan kijkt me aan “wat is er?” vraagt hij “mijn telefoon gaat steeds af” zeg ik en Daan pakt hem “is vooral twitter” zegt Daan, hij zet hem uit en legt hem weg, Kim loopt de kamer weer uit “die medicatie is echt klote” zeg ik “Word je slaperig van zeker” zegt Daan en ik knik “Ik heb een idee” zegt Daan ineens “Wacht even” zegt Daan “Blijven liggen” zegt hij en hij loopt de kamer uit, een paar minuten komt hij terug met Branco en Kim “ze hebben pauze, en ik wil een spelletje doen” zegt Daan, Branco tilt me van het bed en zet me in de rolstoel. Ik word naar de tafel bij het raam gebracht en Kim legt een stapeltje kaarten op tafel “nu we het over kaarten hebben” zegt Branco, Daan en ik kijken hem aan “Ik heb vijf kaarten voor jullie” hij staat op “doe dat straks” zegt Kim, Branco gaat weer zitten en de kaarten worden uitgedeeld, Skipbo kaartjes. Het eerste potje heeft Daan gewonnen “ik moet weer aan het werk” zegt Kim “dan ga ik de kaartjes even” zegt Branco en hij loopt samen met Kim de kamer uit. Ik zit nog in de rolstoel Daan draait de rolstoel om, het infuus blijft op de plek staan dus staat het slangetje strak. Daan schrikt en draait snel de rolstoel terug “Sorry schat” zegt Daan en hij draait de rolstoel tegelijk met het infuus om, Branco komt weer binnen “ondertussen tien kaartjes” zegt Branco lachend. Branco geeft de kaarten aan mij, ik kijk Daan aan “Daan” zeg ik “Ja” “hoe weten de mainiacs dat ik in het ziekenhuis lig?” vraag ik “Weet ik niet” zegt Daan en hij grijpt zijn mobiel “Ik kijk wel even op twitter” zegt hij “Cindy, ik ga heel even Nils bellen” zegt hij en hij loopt de gang op “Echt niet?” hoor ik Daan op de gang zeggen en ik hoor dat hij boos begint te worden. Daan komt de kamer weer binnen "en?" Vraag ik "hij weet van niks, maar hij zou het aan de rest vragen" zegt Daan, er word op de deur geklopt, als Daan de deur opent staan er twee meisjes van mijn leeftijd "mogen we op de foto?" Vraagt een van twee "nee, ik ben niet in het ziekenhuis voor foto's en handtekeningen" zegt Daan en hij duwt de deur weer dicht "sorry" zegt Daan en hij geeft me een kus "sorry waarvoor?" Vraag ik "sorry voor de mainiacs" zegt Daan "ik weet denk ik hoe ze het weten" zegt Daan "hoe dan?" "Volgens mij heb ik het met mijn stomme kop zelf op Twitter gezet" zegt Daan en ik zie hem rood worden "Branco, wil je iets voor ons doen?" Vraagt Daan" "ik houd de mainiacs wel weg" zegt hij lachend "Branco, wanneer hebben Kim en jij weer pauze?" Vraag ik "over een kwartiertje, hoezo?" zegt Branco "wil je mij dan even ophalen, ik heb een idee" zeg ik, Daan kijkt me aan en ik zie aan zijn ogen dat hij wil dat ik het vertel "Nope, alleen aan Branco en Kim" zeg ik terwijl Branco de kamer alweer uitloopt "zullen we kaartjes gaan bekijken" vraag ik aan Daan, ik pak een kaartje en haal hem uit de envelop. Er staat een beertje op wat in het verband zit, binnenin staat 'lieve Cindy, is Daan wel een beetje lief voor je? Heel veel beterschap en als er iets is laat het me weten Yasmine' ik leg het kaartje op mijn schoot en veeg de tranen uit mijn ogen "van Yasmine" zeg ik en geef hem aan Daan.