Hoofstuk 5

'Gaat dit altijd zo?' Owen kijkt Sabine aan.
Vroeger nooit, het was altijd super leuk en gezellig thuis, we hadden altijd hartstikke veel lol..
Owen wil natuurlijk het hele verhaal horen. Ze gaan zitten, en Owen geeft Sabine een kop thee.

Sabine vertelt verder: "dus.. het was altijd leuk thuis, met m'n broer en m'n ouders. Maar met de dag kregen onze ouders meer ruzie, om de kleinste dingen.
onze vader begon van die woede aanvallen te krijgen, en dan sloeg ie er wat op los. Dan gingen m'n broer en ik vaak naar boven, dan verstopten we ons in de kast, en deden een zaklamp aan. M'n broer is er altijd voor me, en is heel lief, Ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten doen. Als ik ergens mee zit, kan ik het altijd kwijt aan hem.

Maar mijn moeder hing toen veel vaker rond in de kroeg, ze kwam altijd pas naar middernacht thuis, als m'n broer en ik al in bed lagen. Dan hoorden we onze ouders tegen elkaar schreeuwen en schelden, ik lig dan nog heel lang wakker, en val pas heel laat in slaap.
Elke dag ging dat ongeveer zo. en op een dag riepen me ouders m´n broer en mij op, ze hadden iets belangrijks te zeggen..

Het bleek dat ze gingen scheiden, en we mochten niet eens zelf kiezen bij wie we gingen wonen. M´n broer en ik mochten van m'n moeder niet bij haar wonen, dus moesten we allebei met m'n vader weg, naar Eindhoven.... en dat wou ik niet, ik wou daar blijven bij mijn vriendinnen.
Toen we hier eenmaal waren, kreeg mn vader weer een woedeaanval. Toen wou ik echt weg, en nu zit ik hier, dat was het.

Owen kijkt haar aan,,,