#01

Rustig loop ik achter al die mannen aan in pak het stadion door.
“Ga maar even zitten Rose, hij komt er zo aan”, wordt er gezegd door iemand waar mee ik hiernaartoe ben gelopen.
“Zal wel iemand zijn die hier werkt” denk ik. Op mijn gemak bekijk ik het kantoor waar ik me bevind. Hoe luxe kan je het hebben, denk ik bij mezelf.
“Hee meid, wat lang geleden!! Fijn dat je gekomen bent”, hoor ik achter mij in de deuropening.
Alsof ik een keuze heb gehad om hier te zijn, denk ik.
“Hee Oompie!! Zeg ik terug terwijl we elkaar omhelzen. “Lang niet meer gezien, werd wel weer eens tijd hea!”
“ Loop anders even een rondje, verken het hier een beetje, ik moet nog even met iemand iets bespreken en dan kunnen we gaan”
“Oke doe ik, maar blijf niet te lang weg, ben moe van het vliegen en wil graag zo even rusten” Zeg ik tegen mijn oom.