Part #1 - Hoe Het Vooraf Ging.

Vanuit Noor.

'Al anderhalf uur van te voren de auto in, nou je moet het er maar voor over hebben..' hoor ik mijn moeder zeggen aan de telefoon, waarschijnlijk belt ze weer met een van haar vriendinnen.. Nooit alleen, altijd een telefoon aan haar oor, dat is hoe ik mijn moeder ken. Zelf vind ze dat ik overdrijf maar nadat de regel 'Geen telefoon onder het eten' is afgeschaft.. pff. Het word er niet beter op na de definitieve scheiding van mijn ouders.. Gelukkig heb ik het voor elkaar gekregen dat ik naar het concert van Mainstreet mag! Ik ben zó blij. Zo meteen nog langs Barbara, een half uurtje rijden dat valt wel mee. Daarna door naar Utrecht. Ja, ik heb er super veel zin in! Nadat ik van Barbara heb gehoord dat ze nog een verassing heeft ben ik al helemaal nieuwsgierig geworden! Zou ze de Meet en Greet hebben gewonnen? Vol enthousiasme spring ik de auto in,


~ Bij Barbara ~


Ik heb haar eigenlijk nog maar één keer ontmoet, maar toch voelt het alsof we bijna zusjes zijn. We kunnen overal over praten en laten elkaar lekker ons ding doen, heel veel skypen. Want ja, je kan niet zomaar even van Barneveld naar Hilversum heksen. Dit is heel jammer, we kennen elkaar bijna zo'n 6 maanden. Echt een apart gevoel dat je zo snel aan iemand gehecht kan raken!

Hyper huppel ik naar de deurbel en bel ik aan, er doet een grote man open. Ik twijfel; 'Is dit wel het goede huis?' denk ik bij mezelf. 'Ik kom voor Barbara' zeg ik zachtjes. 'KOM MAAR, IK BEN IN DE KEUKEN!' hoor ik. Het is Barbara, altijd in de keuken te vinden. Altijd als we skypen zit ze altijd te eten, ik doe haar dan na met mijn NOMNOMNOM geluiden. Ik geef mijn moeder een teken dat het goed is en zwaai haar uit, dan loop ik naar binnen. Meteen wordt ik besprongen door een grote, donkere labrador. En niet veel langer daarna door Barbara, we zijn zo blij om elkaar weer te zien dat we elkaar bijna dood knuffelen. 'Dit doe jij straks ook met Nils!' zegt Barbara. Ik begin te lachen. 'Ja in m'n dromen zeker!' 'Nee, ik meen het. Zie je me lachen?' Nog geloof ik mijn oren niet. 'HEB JIJ DIE MEET EN GREET GEWONNEN?!' roep ik iets te hard. Barbz knikt. Ik kan wel janken van geluk, maar ik houd me in. Ik geloof het eigenlijk nog steeds niet maar aan Barbara's houding te zien meent ze het echt! Dit wordt de dag van mijn leven, ik voel het. Na al die ellende eindelijk iets leuks! 'Zullen we Nils en rein zo meteen ontvoeren?' hoor ik Barbara grappen, ik ontwaakt uit mijn dagdroom waarin ik met Nils, Rein en Barbara een film kijk. 'We moeten nu echt gaan!' smeekt Barbara haar moeder, waarbij ze bijna aan het been hangt. 'Oké dan,' zegt haar moeder 'maar op één voorwaarden... Geen andere muziek dan Mainstreet in de auto!' 'Dat is geen probleem!' roepen in en Barbara in koor. En we stappen de auto in.