Op school
Emma merkt een knappe jongen op die ze nog nooit eerder gezien had, Lise haar beste vriendin had hem wat later opgemerkt. Maar Emma had er nooit iets over gezegd, bang van de reactie van Lise. Meer en meer komt Emma de jongen tegen, maar wat ze in haar achterhoofd moet houden is; dat ze al een relatie heeft...
Het is een koude winterdag. Emma maakt haar klaar om te vertrekken. Ze komt aan in het station, 'Nog even en dan komt de trein.' denkt ze bij zichzelf.
Wat later zit ze op de trein, nog even neemt ze vluchtig haar leerstof door. Eenmaal aangekomen op bestemming sloft Emma naar school.
Lise haar beste vriendin staat haar op te wachten, met haar gaat Emma elke ochtend naar school.
Het leukste aan school vind Emma de pauzes, dan kan ze lachen en roddelen met haar vriendinnen.
Het eerste lesuur gaat van start, Emma is ver weg, ze zou liever terug naar huis gaan en in haar warme bedje kruipen. Maar dat is een onmogelijke optie.
Het tweede lesuur; muziek, vind Emma niet zo saai, je moet er niet veel voor leren, je bekijkt vooral video-fragmenten, enzovoort..
Eindelijk pauze. Emma en Lise gaan rustig naar hun vaste plekje onder de boom en roddelen nog wat over de leerlingen die ze allebei niet leuk vinden.
Ze lachen samen, en rakelen hilarische, oude herinneringen op. Emma wou dat de tijd stil bleef staan, en even later ging haar wens in vervulling!
Ze had hem nog nooit gezien, maar 1 ding wist ze zeker! Dat gezicht vergeet ze nooit meer. een vijfde-jaar gokte ze. En toen ze hem zag staan bij jongens waarvan ze zeker wist dat zij in het vijfde jaar zaten wist ze het zeker.
Lise merkte niets, en gelukkig maar. Emma wou niets zeggen tegen Lise, die bang was voor haar reactie en ook omdat ze een relatie heeft en Lise trouwens ook. Emma lachte soms even mee met Lise maar haar gedachten waren gefixeerd op de onbekende jongen. De 3 lesuren spookte de onbekende nog altijd door Emma's hoofd. Middagpauze, Emma en Lise haasten zich naar de refter, om een goed plaatsje te hebben. Ze komen binnen en Emma ziet de onbekende jongen zitten. Lise loopt hem voorbij en merkt helemaal niks, Emma loopt een beetje ongemakkelijk en wat onhandig voorbij, maar de Jongen keek wel even naar haar en lachte schuin. Emma voelde haar hoofd rood aanlopen.
2 lesuren vliegen voorbij en Emma neemt de trein naar huis.
Ze herhaalt de lessen en kruipt in bed wat ze die ochtend wou.
Maar ze kon de slaap niet vatten, De onbekende jongen bleef haar wakker houden.
Zijn kleine bruine oogjes, zijn donker-bruin krullend haar en zijn schattige, schuine en een beetje flauwe lach, met die gedachten viel Emma in slaap.
Er zijn nog geen reacties.