De waterval
''Wat nu?'' schreeuwde Denise, maar ze kwam nauwelijks over het geluid van de waterval heen.
De rivier stroomde hier stukken sneller en woester dan aan het begin.
''Hier,'' Eva wees naar een tak boven de waterval, ''kunnen we eruit klimmen''
Al snel hadden Denise en Eva de tak te pakken.
De kleinere Anika deed moeite om bij de tak te komen.
Achter haar leek het geluid van de waterval steeds harder te worden, Denise en Eva hingen steeds verder weg.
Toen voelde ze lucht aan haar staart, ze werd even licht in haar hoofd, voelde hoe de kracht van de stroming haar steeds verder de waterval in trok.
Ze probeerde zich te verzetten, maar ze was al te laat...
De rivier leek haar los te laten, ze viel en ze viel...
''Waar blijft Anika nou?'' vroeg Denise ongerust.
Eva haalde haar schouders op, wat moeizaam ging.
Denise staarde naar de plaats waar de rivier in de waterval overging.
Was Anika aan de kant gekropen, zwom ze tegen de stroming in of was ze al gevallen?
Ze wist het niet...
Alsof de twee vriendinnen elkaars gedachten konden lezen lieten ze zich allebei vallen.
''Was dit wel zo'n goed idee?'' stamelde Denise, toen ze net van de rand van de waterval af kon kijken, die was gigantisch, vol rotsen, zouden ze dit wel overleven, opvliegen kon niet, daar waren hun vleugels te nat voor.
Eva wist het ook niet helemaal, de waterval zag er erg gevaarlijk uit...
Zelfs de planten erin leken haar aan te kijken, alsof ze haar dood opwachtten.
Weg, weg...
Dacht ze, ze schudde de enge gedachten uit haar hoofd, de plantendraak zwom immers naast haar.
Even later stortten ook Eva en Denise omlaag...
Reageer (2)
Ooit kom ik naar je toe!
1 decennium geledenah, het plaatje doet het niet.
1 decennium geledenwoesh, we gaan naar beneden.
'vandaar dat ik kopppijn had?' neej ik had geen koppijn hoowr.