Once I Had A Dream... 19

You were right, Aline.
Ik kan mijn aandacht niet meer bij de film houden. Constant denk ik aan haar. Geen minuut verdwijnt ze uit mijn gedachten. Nog steeds lig ik tegen Bill aan. Nog steeds ligt zijn arm om me heen. Hij geeft me een beschermend gevoel. Hij laat me voelen dat hij er voor me is. Iets wat ik enorm waardeer. Misschien moet ik de voorspelling van Aline maar laten uitkomen. Misschien moet ik mijn gevoelens voor Bill maar blootgeven. Misschien moet ik hem maar laten zien dat ik van hem hou. Dat ik hem graag zie. Misschien doe ik dat wel. Na een halfuurtje is de film afgelopen. Er hangt een doodse stilte. Ze weten niet wat te zeggen of durven misschien niets zeggen.
‘Wat gaan we nu doen?’ vraag ik dan. Ik zie Tom zijn schouders ophalen. Langzaamaan komt er een gesprek op gang. Het is vooral dikke shit, maar het is beter dan niets. De tijd gaat voorbij gelijk niets en even later is het al negen uur ’s avonds.
‘Ik heb honger’, klaagt Tom. Ik lach naar hem. ‘Eet je mee?’ vraagt hij dan. Ik haal mijn schouders op. Ik heb dan misschien wel al gegeten vandaag, maar ik heb best wel honger nu. ‘Ja dus. Ik ga gewoon voor iedereen pizza bestellen’, mompelt hij en zonder te wachten op een antwoord ik hij weg. Nu zitten we hier. Ik en Bill. Alleen. Meer en meer begin ik te denken dat hij dat expres heeft gedaan. We weten allebei niet wat te zeggen. Het gesprek van daarstraks is al ver achter ons en we weten niet meer over wat te praten nu.
‘Saphira’, begint Bill. Ik kijk op en kijk hem aan. Zijn chocoladebruine ogen. Ze laten me goed voelen. Ik kijk hem aan met een blik die zegt dat hij mag verdergaan. ‘Daarstraks toen je vertelde dat Aline zei dat ik verliefd op je was en ik dat ontkende, heb ik… gelogen.’ Het laatste woord komt er enorm stil uit. Ik kijk hem aan. Niet wetend wat te zeggen. Ik zie maar één optie. Ik buig voorover, sluit mijn ogen en druk mijn lippen op de zijne. Wat ik nu aan het doen ben, heeft hij blijkbaar niet verwacht, maar hij schijnt het ook niet erg te vinden. Veel meer gebeurt er eigenlijk niet. Gewoon onze lippen die elkaar strelen. Uiteindelijk haal ik mijn lippen van de zijne en op langzaam mijn ogen. Hij laat zijn ogen nog even gesloten, maar opent ze dan ook. Ik kijk hem aan en glimlach. Hij glimlacht breed terug en trekt me tegen zich aan. Ik ga tegen zijn borst liggen en laat Bill over mijn rug strelen. Aline heeft gelijk gekregen, maar dat komt eigenlijk door haarzelf. Door dat ene berichtje van haar, is mijn liefde voor haar beginnen uitdoven. Ik was kwaad op haar. Was. Hoewel het niet zou mogen zijn, ben ik nu best wel blij dat het gedaan is tussen ons. Haar voorspelling is uitgekomen en ik vind het niet eens erg. In tegendeel zelfs.

EINDE

Reacties?
Zo, dit was het. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik vond het alleszins leuk om te schrijven.