Once I Had A Dream... 17

Finally. I had the power to tell him why I ignored him.
Het duurt niet lang of ik krijg alweer een berichtje. Van Tom.
‘Bill vraagt zich af wat je bedoelde, toen je zei: "Ik mag niet verliefd op je worden" En het vind het niet leuk dat je hem negeert xp’ Gelukkig dat er nog iemand is die de situatie nog grappig vind. Ik stuur snel terug.
‘Zeg maar dat ik hem dat later wel eens zal uitleggen. Voor het moment wil ik niemand zien, tenzij iemand die goed naar me luistert..’
‘Ik kan wel goed luisteren x)’ Die eeuwige Tom toch.
‘Echt?’ Je weet nooit.
‘Ja hoor. Als het echt moet, dan lukt het me wel.’
‘Wel dan, als je zin hebt en tijd, mag je wel afkomen (:’
‘Goed, ik ben daar in tien minuutjes.' Ik steek mijn mobiel terug in mijn broekzak.
‘Saphira, wil je die gsm nu wel eens wegsteken’; zucht oma. Ik antwoord niet. Hij zat gelijk al in mijn broekzak. Ik schrok snel mijn eten binnen en spring dan recht. Wanneer ik de bel hoor gaan, stap ik naar de deur. ‘Verwacht jij nog iemand?’ vraagt oma.
‘Ja, een vriend’, antwoord ik. Ik open de deur en zie Tom met een glimlach voor me staan. ‘Kom binnen’, lach ik, terwijl ik opzij ga. Net als ik de deur wil toe doen, zie ik dat Bill buiten staat. Ik kijk naar Tom.
‘Laat hem toch binnen’, sust hij me. Ik doe de deur terug helemaal open en laat hem binnen. Tom is leep en kan zich niet aan de afspraak houden. Aangezien oma nu toch maar aan het afwassen is, stel ik ze voor in de zetel te gaan zitten. Bill probeert mijn blik te vangen, hoewel ik die net wil ontwijken. Ik ga voorzichtig in de andere zetel zitten en zie ze belangstellend naar mij kijken. ‘Wel, je wou toch iemand die naar je luistert en ik moet eerlijk zijn, ik heb gelogen. Ik heb echt enorm veel moeite om te luisteren, daarom dat ik mijn allerliefste broertje heb meegenomen’, grijnst Tom. Ik kijk hem vernietigend aan en kijk toe hoe hij naar de keuken stapt. Begint ie daar even een gesprek met oma aan te knopen. Die durft.
‘Saphira’, zegt Bill stilletjes. Ik kijk op en kijk hem aan. Zijn blik. Aline heeft gelijk. Hij voelt echt iets voor me. Hij ziet me echt graag. Waarom? Waarom moet dit gebeuren? Waarom heb ik hun leren kennen? ‘Wat bedoelde je die laatste keer met dat “ik mag niet verliefd op je worden” gedoe?’ vraagt hij. Ik haal nonchalant mijn schouders op.
‘Het is nogal ingewikkeld’, mompel ik.
‘Vertel maar.’ Hij glimlach bemoedigend en vriendelijk.
‘De laatste tijd gaat het niet zo goed tussen mij en Aline. Ze is vaak afwezig en we zien elkaar ook minder. Overlaatst toen je bij mij was en ze binnen kwam, ben ik haar achterna gelopen – dat weet je – en dan vertelde ze me…’ Ik las even een pauze in. Hij gaat schrikken. ‘Dat ze bang is. Ze denkt dat je verliefd op me bent en ze is bang dat ik ook verliefd op jou zou worden, daarom dus dat ik dat zei.’ Het is eruit. Eindelijk. En nu zijn reactie afwachten. Hij kijkt me verbijsterd aan. Ik kan zo zien wat hij denkt. Hij wilt het toegeven, maar durft niet goed.
‘Wel, volgens mij... heeft Aline… het fout!’ zegt hij dan. Vol ongeloof kijk ik hem aan. ‘Ik vind je erg leuk, maar als vriendin niet meer, niet minder’, vertelt hij.
‘Ik ben blij om dat te horen, eerlijk gezegd, want ik weet niet meer wat te doen om haar te overtuigen’, snik ik. Enkele tranen rollen over mijn wangen. ‘Ik hou zoveel van haar!’



Reacties?
Joehee, dit is mijn 300ste quiz. Jippiejajee xd