001 - Katie Juliet Anderson

Ik check uit met mijn kaart en steek hem terug in de bak. Ik pak het hengsel van mijn tas beter vast en loop dan het gebouw van de winkel, waar ik werk, uit. Ik loop door de brede, glimmende gang van het winkelcentrum en als ik buiten kom negeer ik de regen die net is losgebarsten en ga ik op zoek naar een taxi. Ik houd er één aan en stap in. Ik ga zitten, sla de deur achter me dicht en kijk naar rechts, waar ik ook een deur hoor dicht klappen. Een jongen, ongeveer mijn leeftijd - misschien net iets ouder, zit naast me en kijkt me aan. "Excuse me..?" Zeg ik. "Ik was eerder!" Zegt hij dan en ik stoot een kort lachje uit. De jongen trekt zijn wenkbrauw op. "Yeah, sure. Ik zag hem eerder." Zeg ik. "Ugh, Laat je niet weer naar buiten gaan, het regent pijpenstelen!" Brengt hij uit. "Alsof ik hier voor de lol door heen ga lopen." Ik trek mijn wenkbrauw op. "Dan delen we deze taxi wel." Zegt hij met een grijns en hij geeft zijn adres op. "Ja, hallo? Misschien ben ik wel dichter bij huis dan jij bent..?! Waar was je eigenlijk naar onderweg?" Ik kijk hem aan. "Naar huis." Hij grijnst even. "Okay okay, jij eerst." Geeft hij toe. Ik geef mijn adres aan de taxichauffeur die gelijk begint te rijden.
Ik haal mijn hand door mijn half-natte haar en kijk met een schuin oog naar de jongen. Hij merkt het op en grinnikt zacht, waarna ik snel wegkijk en bloos. "Ik ben Louis, by the way. En jij bent..?" Hij steekt zijn hand uit. "Katie." Zeg ik en ik schud zijn hand. "Nou, Katie, wat doet een mooie dame zoals jij op deze saaie maandag?" Ik kijk hem aan. "Alsof het je iets uitmaakt." Ik grijns even. Ächja.. Ik probeer gewoon aardig te doen. Ook al was jij degene die mijn taxi heeft gestolen." Hij grijnst terug. Ik schud glimlachend mijn hoofd. "Je weet dat dat niet waar is, jij stal de mijne." Zeg ik en ik kijk even uit het raam. Ik hoor hem zacht lachen en begin te glimlachen. "Okay dan, ik was net klaar met werken.. -" "Waar werk je dan?" Onderbreekt Louis me. "H&M. En nu ben ik onderweg naar huis." Ik kijk hem aan en knijp mijn ogen even samen omdat hij me onderbrak. "Okay, ik heb net wat gekocht bij een winkel en ben nu ook onderweg naar huis." Vertelt hij en ik knik even. "Good for you." Zeg ik zacht en ik kijk weer uit het raam. Ondertussen is het iets zachter gaan regenen, maar veel verschilt het niet. "Heb ik je iets aangedaan ofzo?" Ik voel zijn ogen op me branden en ik kijk hem aan "Niets, behalve dan dat je mijn taxi hebt gestolen." "Yeah, get over it." Hij glimlacht. "Nou, dat is aardig van je." "Okay okay, erm, wat zeg je van een drankje, vrijdag avond? Ik betaal." Stelt hij voor. "Waarom zou je dat doen?" Ik kijk hem vragend aan. "Omdat het kan." Hij grijnst weer en het valt me op hoe goed die grijns hem eigenlijk staat. "Okay dan." Hij begint lief te glimlachen. De taxi stopt en ik geef de chauffeur geld voor de rit. "Ik haal je op om 8 uur, okay?" Glimlacht hij. "En ik beloof dat ik onthoud wel appartement je woont." Voegt hij er aan toe en ik glimlach kleintjes. "Nummer 163B." Zeg ik dan en ik open de deur. "Okay, dan zie ik je vrijdag!" Hij grijnst weer en ik stap glimlachend uit. Ik pak mijn sleutels terwijl ik naar de voordeur loop. Ik open de deur en laat mijn tas in de gang neerploffen als ik binnen ben. Ik sluit de deur dan en begin langzaamaan te grijnzen. Dat was een rare, maar toch wel hele leuke ontmoeting. En stiekem kan ik niet wachten tot het vrijdag is.